Στα Καμβούνια Όρη τα μέλη της ΟΛΚ

Εξόρμηση στα στα Καμβούνια Όρη (υψ. 1615 μ.) ΈΚΑΝΑΝ  τα μέλη της ΟΛΚ κι αξίζει να τη διαβάσουμε

Στις 13 Δεκεμβρίου (2015) η Ορειβατική Λέσχη Καλαμπάκας… πήρε τα βουνά! Σειρά αυτή τη φορά είχαν τα Καμβούνια Όρη, μια μικρή και χαμηλή οροσειρά που βρίσκεται στο νομό Γρεβενών πάνω από τη Δεσκάτη.

Ξεκινήσαμε από Καλαμπάκα, λίγο αργά φοβούμενοι πρωινό παγετό, 16 άτομα. Περάσαμε τη Δεσκάτη και ακολουθώντας ένα ασφαλτοστρωμένο και λίγο ανηφορικό δρόμο 7,5 χιλιομέτρων φθάσαμε στο καταφύγιο του Φυσιολατρικού Ορειβατικού Χιονοδρομικού Συλλόγου Δεσκάτης, όπου αφήσαμε τα αυτοκίνητα.

Από εκεί, γυρίζοντας λίγο πίσω, αρχίσαμε να ανηφορίζουμε αριστερά – βορειοανατολικά για να φθάσουμε στην ψηλότερη κορυφή των Καμβουνίων Ορέων «Πρίαμο» (ή Βουνάσα) με 1615 μέτρα υψόμετρο. Μια κοντινή και ομαλή κορυφή από την πλευρά ανάβασης αλλά απότομη πέτρινη (γκρεμός, τσουγκάνι) από την άλλη πλευρά.

Μετά από ανάβαση μισής, περίπου, ώρας ήμασταν στην κορυφή. Μια χαμηλή κορυφή αλλά με θέα καταπληκτική. Ανατολικά στεκόταν αγέρωχος ο Όλυμπος χωρίς πολλά χιόνια και δεξιότερα ο κώνος της Όσσας. Νότια φαίνονταν όλα τα Άγραφα χιονισμένα μέχρι και το Βελούχι (Τυμφρηστός) στο Καρπενήσι. Ο Αχιλλέας τόνισε: «Να, φαίνεται και ο βράχος της Θεόπετρας». Νοτιοδυτικά και δυτικά είδαμε τον Κόζιακα, την Τριγγία, τα Αθαμανικά Όρη (Κακαρδίτσα, Περιστέρι) και πιο πάνω τη Βασιλίτσα, τον Σμόλικα, τον Γράμμο, το Βίτσι και άλλα βουνά της Μακεδονίας.

Είδαμε επίσης τις υψικαμίνους της ΔΕΗ καθώς και την Κοζάνη. Κάτω μας είδαμε και τη Δεσκάτη με τις πολλές λιμνοδεξαμενές. Όλα αυτά με γυμνό οφθαλμό. Κάτω μας στον κάμπο έρρεε ο γαλάζιος, όχι Δούναβης αλλά, Αλιάκμονας. Είναι πραγματικά ένα πανέμορφο τοπίο. Κάποιοι, ίσως από τη χαρά τους, έστησαν στην κορυφή χορό με πρωτοχορευτή το Ζήση. Φυσικά όχι το χορό του Ζαλόγγου!

Επειδή είχαμε χρόνο κατεβήκαμε κάτω και ανεβήκαμε σε μια άλλη κορυφή, προς τις κεραίες, όπου υπάρχει κάποιο φυλάκιο, ίσως πυρασφάλειας. Κάτω μας ακριβώς ήταν το χωριό Παλιουργιά. Από εκεί μέσω μιας νέας, γιατί υπήρχε και παλιά, χαραγμένης χιονοδρομικής πίστας κατεβήκαμε στο δρόμο.

Ο Δήμος (;) Δεσκάτης κάνει πίστα και σε χαμηλό βουνό, εμείς που έχουμε ψηλά βουνά με πολλά χιόνια τί κάνουμε; Τι λέει ο νέος Δήμαρχος Χρήστος Σινάνης;

Στο καταφύγιο του Φ.Ο.Χ.Σ.Δ., ένα τριόροφο κτίριο δυναμικότητας-χωριτικότητας 50 κλινών κτισμένο στα 1500 μέτρα, μας υποδέχτηκαν εγκάρδια. Ήπιαμε καφέ και τσάι προσφορά του Δημάρχου Δεσκάτης (ορειβάτη και κάποιες φορές συνορειβάτη) Δημ. Καραστέργιου, που, όμως, λόγω ανωτέρας βίας απουσίαζε εκτός Δεσκάτης. Τον ευχαριστούμε!

Στην πλατεία Δημαρχείου της Δεσκάτης είδαμε σπιτάκια «κτισμένα» με μπάλες από άχυρα και άλλα με φέτες από κορμούς δέντρων Η φάτνη ήταν ανάμεσα σε δυο βράχους. Τα αναφέρω γιατί με εντυπωσίασαν. Φάγαμε σε μεζεδοπωλείο της Δεσκάτης και στην επιστροφή κάποιοι επισκεφτήκαμε το πέτρινο τοξωτό γεφύρι του Ψύρρα.

ΠΑΝΤΑ ΨΗΛΑ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΨΑΡΡΗΣ