Ο Σ.Π.ΟΡ.Τ στις Πρέσπες- ανάβαση στο Τρικλάριο
Οι Πρέσπες είναι ένας τόπος φορτισμένος με ιστορικές μνήμες, τόσο της νεότερης όσο και τις απώτερης εποχής. Αδιάψευστος μάρτυρας τα ερείπια ναών και οικισμών από τα οποία βρίθει η περιοχή.
Μακριά από τους συνήθεις τουριστικούς προορισμούς, δεν είναι τόπος εύκολος, αφού δεν έχει αναπτυγμένη τουριστική υποδομή. Ελάχιστοι ξενώνες και λίγες ταβέρνες διάσπαρτες στα μεγαλύτερα από τα χωριά όπως στους Ψαράδες, τον Άγιο Γερμανό και τη Μικρολίμνη.
Με αφετηρία την τελευταία και σύμμαχο τον καιρό παρά τις δυσοίωνες μετεωρολογικές προβλέψεις, επιχειρήσαμε την Κυριακή της Αποκριάς την ανάβαση στην κορυφή “Φαλακρό του Τρικλάριου. Το βουνό με την παλαιότερη ονομασία Βάμπα υψώνεται πάνω από τη Μικρή Πρέσπα και είναι μικρό σε σχέση με τον τεράστιο Βαρνούντα από τον οποίο χωρίζεται βόρεια με το διάσελο Περβάλι.
Δεν είναι μια συνηθισμένη ορειβατική διαδρομή αφού οι περισσότεροι προτιμούν την ανάβαση από το Βατοχώρι προσπελάζοντας πρώτα την πέντε μέτρα ψηλότερη κορυφή «Μέγας Αλέξανδρος» και συνεχίζοντας προς το εγκαταλειμμένο χωριό Σφήκα ή και προς τη Μικρολίμνη.
Η διαδρομή μας κινείται νοτιοδυτικά παράλληλα με την όχθη της Μικρής Πρέσπας και λίγο ψηλότερα από αυτήν. Μετά από 2 χιλιόμετρα εύκολης πορείας φτάνουμε στη θέση Λάτσιστα όπου η λίμνη σχηματίζει έναν μικρό κόλπο με καλαμιώνες και από κει συνεχίζουμε για άλλη μισή ώρα μέχρι τα ερείπια των Κρανιών.
Μόνο μερικοί μαντρότοιχοι και τα ερείπια της εκκλησίας απομένουν από το χωριό όπου σταματούσαν τα καραβάνια των εμπόρων που κατευθύνονταν στην Κορυτσά ενώνοντας τη νότια Πρέσπα με την Αλβανία μέχρι και τον 19ο αιώνα. Διάσπαρτες κερασιές γκορτσιές μουριές και μηλιές στέκουν εδώ και εκεί για να μαρτυρούν την αλλοτινή παρουσία του ανθρώπου.
Από εδώ και πέρα η πορεία δυσκολεύει πολύ αφού απαιτεί κατακόρυφη ανάβαση μέσα σε πυκνό δάσος και εδρών και βελανιδιών με κλήσης που φτάνουν και τις 49 μοίρες. Σημάδια μονοπατιού βρίσκουμε μόνο ψηλότερα μπαίνοντας στο αρχαίο δάσος οξιάς το τέλος του οποίου σημαδεύει η χαμηλή βλάστηση και γυμνή κορυφή 300 μέτρα πιο ψηλά.
Μια σύντομη ψιχάλα δεν μας αποθαρρύνει, αντίθετα η παρουσία ανθρώπων που έφταναν στην κορυφή ένας μετά τον άλλον από αντίθετη με τη δική μας κατεύθυνση μας παρακινεί προς συνάντησή τους.
Είναι ορειβάτες από τις Σέρρες που έφτασαν ως εδώ ξεκινώντας από τον οικισμό της Οξιάς. Μεγάλη διαδρομή και αυτή μήκους 8,5 χλμ όπως και η δική μας, λιγότερο επίπονη όμως αφού είχε μικρότερες κλίσεις ακολουθώντας κυρίως ορεινό χωματόδρομο.
Τη δική τους πορεία επιλέγουμε για την επιστροφή μας έχοντας συνεχώς τα αριστερά μας τη θέα των νερών της λίμνης που προσφέρει αυτή η πλευρά του βουνού.
Επιστρέφουμε στην αφετηρία μας μετά από 8 ώρες πορείας μήκους 20 περίπου χιλιομέτρων. Κουραστική διαδρομή σίγουρα αλλά με πλήθος εικόνων και συναισθημάτων.