Χρήστος Πίσσας: «Υποκλίνομαι»

Άρθρο του εκπαιδευτικού και  παλιού δημοσιογράφου για τα Τρίκαλα BC Aries

Νιώθω και ανάγκη και υποχρέωση να καταθέσω τα παρακάτω. Με επιστολή μου, χρησιμοποιώντας σε κάποια της σημεία και ‘σκληρή’ γλώσσα, πριν το μπασκετικό ματς των Τρικάλων (B.C. Aries) στη Λευκάδα, είχα κάνει έκκληση για αφύπνιση!

Ο προπονητής τότε επέδειξε ιδιαίτερο τακτ, αντανακλαστικά, κι έτσι φρόντισε με ιδιαίτερη μαεστρία να δώσει πρώτος το σύνθημα. Και η αντεπίθεση όχι μόνο ξεκίνησε αλλά τώρα βρίσκεται και σε πλήρη εξέλιξη…

Τα θεριά μέσα στο καταχείμωνο ξύπνησαν από τη ‘νάρκη’ και κατασπαράζουν πλέον χωρίς έλεος ότι βρουν στο πέρασμά τους.  Κι όλη η …αγέλη είναι συμπαγέστατη και ‘χτυπά’ με σχέδιο. Κι όσο για το θήραμα, απλά παρακαλά να τελειώνει το μαρτύριο…

Σε κάθε παιχνίδι ο τίτλος του κορυφαίου εναλλάσσεται. Το χορό των τελευταίων (τετράκις σερί) μεθυστικών επιτυχιών, πρώτος άνοιξε ο Λίποβι που κουβάλησε (στο φινάλε του α΄γύρου) την ομάδα στο πρώτο εκτός έδρας ‘διπλό’. Ο παμπόνηρος ουκρανικός λύκος εκτός από δεινός σκόρερ, επιδεικνύει προσήλωση και επιμονή στα μετόπισθεν, όντας ικανός, αξιοποιώντας το φυσικό του πακέτο, να μαρκάρει παίκτες.

Ο Κάφεϊ -που τόσο αμφισβητήθηκε η θέση του στο ρόστερ- παρότι στερείται ελιτίστικων αθλητικών προσόντων, ορθώνει τώρα τεράστιο ανάστημα. Πολύ χρήσιμος παίκτης. Δυναμικός στο ανοικτό γήπεδο. Διεκδικεί τίτλο ‘πρωτοπαλίκαρου’.

Ο Μπάρλοου τζούνιορ, βασικό γρανάζι στην ομάδα, ακολουθεί τα αγωνιστικά χνάρια του πατέρα του κι απογειώνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι.

Ο ποιοτικός και καταρτισμένος Μανωλόπουλος, που ‘σκότωσε’ με τρίποντες ρουκέτες τον ΠΑΟΚ.

Ο λιθουανικός οδοστρωτήρας Μπιρούτα, δουλευταράς στο ομαδικό κομμάτι γιατί φέρνει εις πέρας όλες εκείνες τις λεπτομέρειες που δεν αναγράφονται πάντα στους πίνακες της στατιστικής εντός παρκέ, αξιοποιεί στο έπακρο σωματικά και υψομετρικά δεδομένα.

Ο εξολοθρευτής Τσαγκαράκης -παίκτης σταθερή αξία που ενσαρκώνει όλη την απαραίτητη φυσιογνωμία- με το ‘καλημέρα’ έδειξε τη μεγάλη του κλάση οδηγώντας στην πρώτη νίκη απέναντι στον Απόλλωνα. Δείχνει οξυδέρκεια στο κομμάτι ‘ξεμαρκάρισμα’. Μ’ αρέσει η ικανότητα στα τελειώματα και με το αριστερό χέρι (αν και δεξιόχειρας).

Ο έτερος της αμερικανικής παρέας εκτελεστής Χότον, σπουδαίο όπλο στη φαρέτρα του προπονητή, ικανότατος στο ριμπάουντ, με καλά τρεξίματα κατά μήκος του γηπέδου και ακμάζουσα ικανότητα αφού τελειώνει τις μπάλες που έρχονται στα χέρια του γύρω από το καλάθι.

Ο καλόψυχος ευγενικός γίγαντας Καλλές, ο θρασύς Βαρυτιμιάδης πρόθυμος για ‘βρώμικη’ δουλειά, κι ο ΄ρούκι΄ της παρέας αλλά φιλότιμος και μαχητής Πουλιανίτης.

Η ηρεμία έχει εγκαθιδρυθεί για τα καλά στο κυανέρυθρο στρατόπεδο. Η ψυχολογία στα ουράνια. Οι οικονομικοί αιμοδότες της ομάδας έχουν κάθε λόγο να καυχιούνται για την επιλογή Καστρίτη και να χειροκροτούν για τον ερχομό των νέων προσώπων/παικτών στην μπασκετική οικογένεια.

Ο ‘άγνωστος’ κόουτς (ο οποίος είναι και ο νεαρότερος ηλικιακά του πρωταθλήματος, αποδυκνύει, ότι πρόκειται για άνθρωπο με πολύ αγάπη και μεράκι για το μπάσκετ) τώρα αρχίζει να μας τρελαίνει!

Το Σάββατο 9/4/2016, τοπικός ‘αθλητικογράφος’ είχε πει προφορικά στον γράφοντα μετά το νικηφόρο 84-67 με τον Απόλλων Πάτρας (τελευταία αγωνιστική) πως «τώρα πια χωρίς το Φλεβαράκη στον πάγκο, η ομάδα θα κάνει …‘μπουμ’», εννοώντας τον υποβιβασμό. Εγώ ταπεινά, βλέπω, πως η όγδοη θέση που σε βάζει στα play offs, δεν είναι ουτοπία με τέτοιες εμφανίσεις! Αλλά καλύτερα να κοιτάμε μία-μία τις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις. Αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη συνέχεια. Επιτρέψτε μου πάντως να το πω, και το φωνάζω δυνατά (για να το ακούσω κι εγώ ο ίδιος), πως: «Και του χρόνου θα είναι ωραία!!!»

Τα σεβάσματά μου Χρήστος Α. Πίσσας

Καλαμπάκα

ΥΓ 1. Τελικά οι ήττες (μας) με τις μεγάλες διαφορές θα ξεχαστούν και μόνο οι συνολικές νίκες κατά πως φαίνεται θα καθορίσουν το τελικό αποτέλεσμα/ κατάταξη.

ΥΓ 2. Ευκαιρίες για δράση περιμένουν και οι Καλογιαννίδης, Καραθανάσης.