Έφυγε ο Τρικαλινός «άρχων» των αποδυτηρίων του Ολυμπιακού

Σε ηλικία 90 ετών έφυγε από την ζωή στην Βάρη όπου ζούσε ο Τρικαλινός Απόστολος Ντούμας, καθηγητής στην Σχολή Φυσικοθεραπείας που για 20 χρόνια εργάστηκε στον Ολυμπιακό.

Ο Πάνος Γεραμάνης σε ένα αφιέρωμα του στα «Νέα» και με αφορμή μία ραδιοφωνική συνέντευξη που του είχε παραχωρήσει ο εκλιπών είχε γράψει γι’ αυτόν:

Ο Απόστολος Ντούμας (από τις Καρυές Τρικάλων) υπήρξε η ψυχή της μεγάλης πειραϊκής ομάδας επί 20 συνεχή χρόνια. Από το 1954 έως το 1974! Γυμναστής, μασέρ, φυσικοθεραπευτής. Προετοίμαζε σωματικά και ψυχικά τους παίκτες πριν από κάθε αγώνα είτε πρωταθλήματος είτε φιλικό.

Ήρεμος, νηφάλιος, σοβαρός, ακούραστος, δημιουργούσε πάντα πολύ καλή ψυχολογία στα παιδιά του «θρύλου».
Έζησε γεγονότα και καταστάσεις όσο λίγοι άνθρωποι του Ολυμπιακού. Φορτωμένος με διακρίσεις ως αθλητής στίβου του Γ.Σ. Τρικάλων (ρίψεις, δρόμοι, άλμα εις μήκος) αρίστευσε στη Γυμναστική Ακαδημία, από την οποία αποφοίτησε το 1954.
Τότε εκλήθη στο τμήμα στίβου του Ολυμπιακού ως γυμναστής, αλλά για λόγους βιοποριστικούς ο σύλλογος του έδωσε και τη θέση του φυσικοθεραπευτή στο ποδοσφαιρικό τμήμα, όπου προπονητές ήταν οι αδελφοί Ευάγγελος και Γιάννης Χέλμης.

Ο Απόστολος Ντούμας ανέλαβε καθήκοντα φυσικοθεραπευτή την καλύτερη ίσως περίοδο του Ολυμπιακού, τότε δηλαδή που είχε δημιουργηθεί η ομάδα – θρύλος (1953 – 1959) με τις κατακτήσεις των έξι συνεχών τίτλων Πρωταθλήματος Ελλάδας και Κυπέλλου Ελλάδας.

Πέρασαν από τα χέρια του τα «χρυσά παιδιά» του «θρύλου», όπως Μουράτης, Ρωσσίδης, Μπέμπης, Μουστακλής, Σούλης, Καραπατής, Ιωάννου, Δαρίβας, Υφαντής, Στεφανάκος, Θεοδωρίδης, Πολυχρονίου, Κοτρίδης, Ψύχος και άλλοι μεγάλοι άσοι.

Ο Απόστολος Ντούμας υπήρξε ο λαοφιλής «άρχων» στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, που έζησε, εκτός από τους θριάμβους και τις χαρές, άσχημες στιγμές και πολλές απογοητεύσεις. Έζησε αντεγκλήσεις, φασαρίες, πολύ συχνές αντικαταστάσεις προπονητών. Ήταν ο άνθρωπος που πολλοί ποδοσφαιριστές όταν θεωρούσαν ότι αδικούνται, τους τόνωνε και τους εμψύχωνε. Ήταν φίλος με παράγοντες, με παίκτες, με προπονητές, αλλά πάντα είχε το θάρρος της γνώμης του και στήριζε αυτούς που είχαν δίκιο.

Το γεγονός ότι στάθηκε 20 συνεχή χρόνια στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού μαρτυρά τον ακέραιο χαρακτήρα του. Όλοι οι προπονητές τον εμπιστεύθηκαν, αλλά εκείνοι που αναγνώρισαν τους κόπους του, τη σωστή δουλειά του και τη μεγάλη προσφορά του ήταν οι αδελφοί Χέλμη, οι διάσημοι Ούγγροι Κίμων Τίμπορ (1958), Μάρτον Μπούκοβι και Μίχαλι Λάντος (1965) και ο Γιουγκοσλάβος Λιούμπιζα Σπάιτς (1969).

Μιλώντας στο Sportrikala

Ο Απόστολος Ντούμας για 20 συναπτά έτη δεν έλειψε από κανένα εντός ή εκτός έδρας παιχνίδι των ερυθρολεύκων και ταξίδεψε με τον Ολυμπιακό σε όλο τον κόσμο. Μιλώντας στο Sportrikala είχε πει:  «Είχαμε πάει σε ένα τουρνουά στην Αμερική και μέναμε στην Νέα Υόρκη σε ένα ξενοδοχείο απέναντι από τους Δίδυμους Πύργους που εκείνη την εποχή χτιζόταν. Κάθε πρωί που ξυπνούσαμε είχαν ρίξει και άλλους δύο ορόφους!!!» θυμάται χαρακτηριστικά.

Εκλήθη από τον Ολυμπιακό να εργαστεί ως γυμναστής στο Τμήμα Στίβου αλλά επειδή παράλληλα είχε τελειώσει και την Σχολή Φυσικοθεραπείας (στην οποία αργότερα έγινε επίκουρος καθηγητής) βρέθηκε και στην ομάδα ποδοσφαίρου.

Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν μέλος της ομάδας των έξι συνεχών τίτλων (1953-59) ενώ όταν μετέπειτα κατέβαινε ο ΑΟΤ στην Αθήνα για παιχνίδια πρόσφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες του και στους «κυανέρυθρους».

Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή του Μίμη Ζάχου ενός περιστατικού στην Λεωφόρο στα μέσα της δεκαετίας του 60: «Παίζαμε με τον Παναθηναϊκό και έκανε πολύ κρύο. Ήρθε λοιπόν πριν το παιχνίδι ο Ντούμας και μας έδωσε θερμαντικές κρέμες. Εμείς δεν ξέραμε πώς να τις χρησιμοποιήσουμε και αντί να τις βάλουμε στα πόδια και στα χέρια τις βάλαμε στο πρόσωπο. Πήραμε φωτιά και ρίχναμε νερό για να σβήσουμε!!!».

Ο Απόστολος Ντούμας τα τελευταία χρόνια ζούσε  στην Βάρη Αττικής με την σύζυγο του και με τον γιο του.