Νίκος Γιδόπουλος: “Οι καταστάσεις στην Ελλάδα με ώθησαν να φύγω στο εξωτερικό”

Στην SL2 «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι»

Στο εξωτερικό συνεχίζει την καριέρα του, τα τελευταία χρόνια ο Νίκος Γιδόπουλος. Ο πρώην τερματοφύλακας των Τρικάλων μίλησε στο another football day για την απόφαση του να φύγει στο εξωτερικό, την Γερμανία όπου αγωνίζεται πλέον, τα προβλήματα στην SL2 αλλά και τον προσωπικό του στόχο.

 

Ο νεαρός γκολκίπερ που αγωνίστηκε στην Ελλάδα στην Β΄ και στην Γ΄ Εθνική, με Τρίκαλα, Μαύρους Αετούς Ελευθεροχωρίου και Ολυμπιακό Βόλου παίζει πλέον στις περιφερειακές κατηγορίες της Γερμανίας. Στην Solingen Wald 03 και πιο πριν στην SV Dessau 05.Ο Έλληνας τερματοφύλακας, που ήρθε στο Ζόλιγκεν πριν από 2,5 χρόνια μίλησε στον Ακη Παπαβλασόπουλο, για την απόφαση του να φύγει στο εξωτερικό, τον διπλό του ρόλο καθώς εκτός από παίκτης είναι και προπονητής τερματοφυλάκων, το κλίμα που συνάντησε στην Γερμανία, το ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ για την Super League 2 αλλά και για το μέλλον του. Τα τελευταία χρόνια έχεις φύγει από την Ελλάδα και αγωνίζεσαι στο εξωτερικό. Τι σε ώθησε στο να φύγεις; «Δυστυχώς οι καταστάσεις στην Ελλάδα με ώθησαν να φύγω στο εξωτερικό και η αναζήτηση για ένα καλύτερο και πιο σίγουρο μέλλον. Η οργάνωση σε πολλές ομάδες στην Ελλάδα είναι σχετικά καλή, αλλά σε οικονομικό επίπεδο όχι και τόσο». Πως είναι τα πράγματα στην Γερμανία και στην ομάδα που είσαι; Να υποθέσω καλύτερα από την Ελλάδα;«Είναι πολύ καλύτερα αν και είμαστε σε ημιεπαγγελματικό επίπεδο ακόμη κινούνται όλα σε επαγγελματικά πλαίσια».

Όταν πρωτοπήγες στην Γερμανία πως ήταν τα πράγματα; Τι κλίμα συνάντησες; «Η Γερμανία γενικώς είναι για γερά στομάχια εγώ ευτυχώς δεν είχα τίποτα να φοβηθώ και υπήρχανε και άτομα που γνώριζα στην πρώτη μου ομάδα. Το κλίμα που συνάντησα εγώ ήταν αρκετά φιλικό, αλλά όταν κατάλαβαν και οι συμπαίκτες μου, ότι ήρθα από ανώτερο επίπεδο για μια νέα αρχή τότε έγινε ακόμα καλύτερο. Είναι μια χώρα που χρειάζεται συνεχώς την επιβεβαίωση, ότι μπορείς και θέλεις να καταφέρεις κάτι».

Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παίζεις στο εξωτερικό είναι κάτι, που σε έχει κάνει να δεις το ποδόσφαιρο από άλλη σκοπιά από όταν ήσουν στην Ελλάδα; «Όχι, το ποδόσφαιρο το βλέπω ακόμα όπως το έβλεπα. Υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες, που άλλαξαν αλλά πάντα, θα βλέπω το ποδόσφαιρο σαν σπορ, διασκέδαση και θα δίνω πάντα το 100% των δυνατοτήτων μου όπως έκανα και στην Ελλάδα». Στην Ελλάδα αγωνίστηκες στην Β΄ και στην Γ΄ Εθνική με τα Τρίκαλα και τον Ολυμπιακό Βόλου. Στην Γερμανία πως είναι η κατάσταση στις παρακάτω κατηγορίες, μιας και η ομάδα που παίζεις βρίσκεται σε αυτές; «Πολύ ικανοποιητική θα έλεγα αν σκεφτεί κανείς, ότι οικονομικά είμαι καλύτερα. Οργάνωση σαν να βρισκόμαστε σε επαγγελματικά επίπεδα και τα γήπεδα σε σούπερ κατάσταση».

Πριν από κάποιους μήνες κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ, για την κατάσταση στην Β΄ Εθνική. Τι έχεις να πεις για αυτό; Το είδες; «Το είδα ναι πρόσφατα κιόλας. Η άποψη μου είναι ότι η Super League 2 αν βάλει βασικά πράγματα σε τάξη και οργανωθεί για τα απλά οι ποδοσφαιριστές θα νιώσουν απευθείας μια σιγουριά παραπάνω. Το μόνο πράγμα που δεν κατάλαβα ποτέ είναι πως ένας «πλούσιος» άνθρωπος έρχεται τάζει πράγματα στις ομάδες και ξαφνικά τις ημέρες των πληρωμών μετά από 2-3 μήνες ξεκινάει η ίδια καραμέλα της κρίσης, της υπομονής μέχρι την Δευτέρα κλπ; Πως γίνεται να ζητάει κανείς τα χρήματα για το ενοίκιο, που είναι στο συμβόλαιο και να δέχεται και απειλές από πάνω;

Μην γελιόμαστε το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι πάντα. Λάθος διαχείριση σε όλα και όχι μόνο από την Λίγκα, αλλά και από τις ομάδες. Επίσης θα ήθελα να αναφερθώ και στους οπαδούς. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο που οι ομάδες πρέπει να παίζουν ποδόσφαιρο Α’ Εθνικής για να πάνε στο γήπεδο.

Την ομάδα ή την αγαπάει κανείς ή όχι. Στο εξωτερικό οι οπαδοί είναι η δύναμη των παιχτών χωρίς να παίζει καμία σημασία σε ποια κατηγορία βρίσκεται η ομάδα».

Σε μια συνέντευξη σου είχες πει ότι ήθελες να κάνεις το βήμα παραπέρα και να αγωνιστείς στο εξωτερικό. Πως νιώθεις που αυτό πλέον έχει γίνει;

«Νιώθω ικανοποιημένος με τον εαυτό μου, γιατί χωρίς σπρώξιμο καταφέρνω πράγματα σε επαγγελματικό επίπεδο».

Πως ένας τερματοφύλακας όπως εσύ που αγωνιζόσουν στις πιο κάτω κατηγορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου βρέθηκε στην Γερμανία; «Ένας φίλος μου με πήρε τηλέφωνο, για την πρώτη μου ομάδα που ήρθα στην Γερμανία, με ρώτησε αν θα ήθελα να ξενιτευτώ για κάτι καλύτερο. Ήμουν για πρωινό με την γυναίκα μου εκείνη την ώρα, δεν το σκεφτήκαμε πολύ μια και ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία, ανεξάρτητα αν το ποδόσφαιρο βγει ή όχι υπάρχουν δυνατότητες για επαγγελματική αποκατάσταση». Η ομάδα στην οποία παίζεις συμμετέχει στις περιφερειακές κατηγορίες. Έχει υπάρξει ενδιαφέρον για εσένα από ομάδες μεγαλύτερης κατηγορίας;

«Υπήρξε και υπάρχει ακόμα ενδιαφέρον από ανώτερες κατηγορίες, αλλά όταν κάποιος βρίσκει μια ομάδα που είναι κοντά στα «θέλω του» και υπάρχουν άτομα στην διοίκηση, όπως ο Πέτρος Ρεσβάνης που φροντίζει μαζί με το γενικό επιτελείο να είναι όλα στην εντέλεια δεν μπορείς εύκολα να ρισκάρεις για κάτι που είναι «άγνωστο». Αν βρισκόμουν στην Γερμανία σε ηλικία 16 χρονών θα μιλούσαμε διαφορετικά.

Στην ομάδα που είσαι υπάρχουν δύο προπονητές τερματοφυλάκων, οι οποίοι έπαιξαν στην Bundesliga σε Σάλκε και Κολωνία. Πόσο σε έχουν βοηθήσει αυτοί; Σου έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο; «Με έχει βοηθήσει παρά πολύ αυτό κάθε μέρα μαθαίνω και κάτι παραπάνω. Σίγουρα μου είναι δύσκολο να έρθω στις γερμανικές συνήθειες, γιατί έχουν εντελώς διαφορετικό τρόπο σκέψης, στην τεχνική ακόμα και στο πως θα πάρει θέση ένας τερματοφύλακας. Προσαρμόστηκα όμως με δουλειά και πείσμα. Ως γνωστό έχω συνεργαστεί με τον Γιοζεφ Βάντσικ έναν γίγαντα του ελληνικού ποδοσφαίρου».

Εκτός από παίκτης αν δεν κάνω λάθος έχεις αναλάβει και χρέη προπονητή από την Κ19 μέχρι την Κ13. Πως σου φαίνεται αυτό το νέο εγχείρημα που έχεις αναλάβει; «Είναι μια πολύ ωραία εμπειρία και με ικανοποιεί παρά πολύ, το γεγονός ότι ξεκινήσαμε να κάνουμε προπόνηση 2-3 τερματοφύλακες με τον συνάδελφο μου και τώρα είμαστε σε σημείο να έχουμε σε κάθε προπόνηση αρκετά παιδιά. Είναι η δεύτερη φορά, που ασχολούμαι σαν προπονητής τερματοφυλάκων». Ελληνικό ποδόσφαιρο παρακολουθείς πλέον ή όχι από την στιγμή που έφυγες; «Παρακολουθώ αλλά όχι πλέον τόσο συχνά. Όχι λόγω επιπέδου ή οτιδήποτε, απλά η ζωή στην Γερμανία σε θέλει όλη την μέρα σ’ εγρήγορση. Προτιμώ κάποιες φορές, απλά να χαλαρώσω με την γυναίκα μου και τους φίλους μας και να ελευθερώσω το μυαλό μου από όλα».

Ποιος άνθρωπος ήταν αυτός, που σε παρακίνησε να πάρεις την απόφαση να φύγεις από την Ελλάδα;

«Όταν ανέφερα στην γυναίκα μου αν την ενδιαφέρει να φύγουμε εξωτερικό, μου είπε απευθείας το ναι και πάντα λέγαμε πως θα ήταν αυτή η εμπειρία. Επίσης η οικογένεια μου. Όταν δεν σου στέκονται εμπόδιο και απλά σε σπρώχνουν προς καλύτερο δρόμο σημαίνει πολλά για εμένα».

Στο διάστημα που αγωνιζόσουν στην Ελλάδα είχες ζήσει δύσκολες καταστάσεις;

«Πολύ δύσκολες καταστάσεις. Δεν θα ονοματίσω αλλά έχουν υπάρξει και 3-4 μήνες, με 1 μισθό και αναρωτιόμουν πότε θα έρθει η γυναίκα μου που κούρευε με ψίχουλα, για να μου γεμίσει το ψυγείο και να βάλω πετρέλαιο στο αμάξι. Δόξα τω Θεό είχα βοήθεια και από το σπίτι μου».

Σε περίπτωση που σου γινόταν πρόταση, από ομάδα της Super League να επιστρέψεις στην Ελλάδα θα επέστρεφες ή όχι;

«Αν μου γινόταν πρόταση από Super League εννοείται πως θα το σκεφτόμουν σοβαρά και θα το συζητούσα με την οικογένεια μου, για να παρθεί η σωστή απόφαση».

Παρότι έχεις αλλάξει περιβάλλον, εδώ και χρόνια συνεχίζεις να προπονείσαι τι ίδιο εντατικά όπως και πριν;

«Προπόνηση γίνεται κάθε μέρα εννοείται και στον τομέα της φυσικής κατάστασης, αλλά και μέσα στο γήπεδο. Μπορώ να πω ότι οι σωστές υποδομές που έχω λάβει από τότε που ξεκίνησα το ποδόσφαιρο, ακόμα και αργότερα η σωστή καθοδήγηση στην προπόνηση από εξαιρετικούς γυμναστές που έχω συνεργαστεί με βοηθάνε πάρα πολύ, στο να μην αντιμετωπίζω δυσκολίες στην έντονη προπόνηση και να αποφεύγω τους τραυματισμούς. Σε αυτό θα σταθώ και θα ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Γιώργο Μήτσα, που τα τελευταία χρόνια είναι μονίμως πάνω από το κεφάλι μου, αλλά μου έχει βγει σε καλό»