Ο Αλεξάντερ Ρόντιτς στο Sportrikala!

 Του Γιώργου Παπαγεωργόπουλου

Το καλοκαίρι του 1998 στο πλαίσιο του Εφηβικού Διεθνούς Τουρνουά ποδοσφαίρου που διοργάνωνε κάθε χρόνο ο Αθλητικός Οργανισμός του Δήμου Τρικκαίων ανάμεσα στις ομάδες που ήρθαν από το εξωτερικό ήταν και ο Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου.

Προπονητής της Σέρβικης ομάδας,  η παλιά μεγάλη δόξα του Ερυθρού Αστέρα Στέφαν Όστοιτς ο οποίος είχε δημιουργήσει μια ιδιαίτερα ταλαντούχα ομάδα που εντυπωσίασε τους πάντες εκείνο το καλοκαίρι.

Ο ΑΟ Τρίκαλα προσέγγισε τον Στέφαν Όστοιτς και τον προσέλαβε για την σεζόν 1998-99 στα Τρίκαλα ζητώντας του να φέρει μαζί του και δύο από τους κορυφαίους παίκτες της ομάδας Νέων του Ερυθρού Αστέρα, τον Ντέγιαν Βάσιτς και τον Αλεξάντερ Ρόντιτς.

 

Ο Βάσιτς κινήθηκε σε ρηχά νερά αλλά ο Ρόντιτς παρά το νεαρό της ηλικίας του είχε καθοριστική συμβολή στην άνοδο στην Α’ Εθνική. Αγωνίστηκε σε 23 παιχνίδια πρωταθλήματος σημειώνοντας 5 γκολ και μετά το τέλος σεζόν επέστρεψε και για την επόμενη χρονιά στην Α’ Εθνική, συμμετείχε στις πρώτες προπονήσεις αλλά τελικά επέστρεψε στην Σερβία,  αφού δεν υπήρξε νέα συμφωνία.

Η καριέρα του

 

Ο Αλέξάντερ Ρόντιτς δεν πήγε χαμένος. Στην Σερβία αγωνίστηκε αρχικά στην Προελετέρ και στην συνέχεια εντάχθηκε στον Ερυθρό Αστέρα χωρίς όμως να πάρει συμμετοχή. Για δύο χρόνια έπαιξε στην Β’ Εθνική Βελγίου για να ενταχθεί το 2002 στην Σλοβένικη Γκόριτσα με την οποία έπαιξε και Τσάμπιονς Λιγκ αντιμετωπίζοντας μάλιστα την ΑΕΚ.

Το 2005 και ενώ είχε συμφωνήσει με την ΑΕΚ (το λέει παρακάτω στην συνέντευξη του) η μεταγραφή χάλασε και βρέθηκε στην Αγγλία για λογαριασμό της Πόρτσμουθ στην Πρέμιερ Λιγκ. Μετά από λίγες συμμετοχές με την Αγγλική ομάδα μεταγράφηκε στην Τούρκικη Καϊσερισπορ και ακολούθησαν η Βουλγάρικη Λίτεξ Λόβετς και η Σλοβένικη Ιντερμπλοκ Λιουμπλιάνας. Το 2009 βρέθηκε στην Κίνα όπου έπαιξε για πέντε χρόνια στην Κινέζικη Λίγκα για να επιστρέψει μετά στην Ολίμπια Λιουμπλιάνας. Έκλεισε την πλούσια καριέρα του σε μικρές ομάδες της Ιταλίας.

Ο Ρόντιτς φόρεσε και την φανέλα της Εθνικής Σλοβενίας σε έντεκα παιχνίδια πετυχαίνοντας μάλιστα και ένα γκολ.

Ο Ρόντιτς σήμερα

 

Ο 42χρονος σήμερα Αλεξάντερ Ρόντιτς μετά από τις περιπλανήσεις του ανά τον κόσμο έχει επιστρέψει στην Σλοβενία όπου εργάζεται ως βοηθός προπονητή σε ομάδα Β’ Εθνικής της χώρας. Μελετά για να πάρει το δίπλωμα προπονητή καθώς με το αντικείμενο αυτό θέλει να ασχοληθεί στο μέλλον.

Ο Ρόντιτς στο Sportrikala.gr

Η πρώτη απόπειρα για συνέντευξη με τον Αλεξάντερ για το sportrikala.gr είχε γίνει οχτώ χρόνια (!!!) νωρίτερα αλλά δεν ευοδώθηκε μιας και ήταν στην Κίνα σε φουλ ρυθμούς. Τώρα πλέον πιο χαλαρός και με περισσότερο χρόνο στην διάθεση του συνομίλησε μαζί μας εκφράζοντας την χαρά του που επικοινωνεί ξανά με τα Τρίκαλα μετά από 22 χρόνια!!!

Αρχικά μας είπε: «Ζω πλέον στην Σλοβενία αφού τελείωσα με την επαγγελματική μου καριέρα εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια με τελευταίο σημαντικό σταθμό την Ολίμπια Λιουμπλιάνα και μελετώ για να πάρω το επαγγελματικό δίπλωμα προπόνησης. Είμαι βοηθός προπονητή σε ομάδα Β’ Εθνικής στην Σλοβενία και σύντομα θα πάρω και το δίπλωμα μου. Θέλω να μείνω στον χώρο του ποδοσφαίρου είτε σαν προπονητής, είτε σαν μάνατζερ ή σκάουτερ. Όλη μου τη ζωή ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο, το αγαπώ και είναι φυσιολογικό να θέλω να ασχοληθώ με αυτό.».

«Μόνο καλές στιγμές στα Τρίκαλα»

 

Ο Αλεξάντερ Ρόντιτς γυρίζει το ρολόι του χρόνου πίσω και θυμάται όσα έζησε: «Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που ήμουν στα Τρίκαλα αλλά θυμάμαι πολλά πράγματα και πολλές καλές στιγμές. Είχα έρθει στα Τρίκαλα με τον Στέφαν Όστοιτς μαζί με τον Βάσι, τον Μπάκιτς και έναν ακόμη παίκτη που δεν θυμάμαι ο οποίος έφυγε αμέσως ενώ τον ακολούθησε και ο Μπάκιτς που έπαιξε σε λίγα παιχνίδια. Όταν έφυγε και ο Όστοιτς εγώ έμεινα πίσω με τον Βάσιτς. Τότε ήρθε στην ομάδα ένας προπονητής, λίγο τρελός, ο Μιχάλης (Φιλίππου, δεν θυμόταν το επώνυμο του) με τον οποίο και έπαιξα μερικά πολύ καλά παιχνίδια.  Έχω μόνο όμορφες αναμνήσεις από την περίοδο εκείνη. Η ομάδα ανέβηκε στην Α’ Εθνική μετά από 26 χρόνια και ήταν όλα φανταστικά»

Δεύτερος πατέρας μου ο Μιρίλοβιτς

19 μόλις ετών, πρώτη φορά σε ξένη χώρα, ήταν λογικό μόλις έφυγε ο Όστοιτς που ήταν πατρική φιγούρα γι’ αυτόν να νιώσει ιδιαίτερα άβολα. Ο άνθρωπος που τον στήριξε ήταν ο Μπάνε Μιρίλοβιτς: «Όταν ήρθε ο Φιλίππου ήθελε να μείνω και να μην φύγω πίσω με τον Όστοιτς. Ο Μπάνε κατάλαβε ότι ανησυχούσα και με στήριξε ώστε να παραμείνω. Ήμουν το δεύτερο παιδί του, ήταν ο δεύτερος πατέρας μου. Έχω συχνή επικοινωνία μέχρι και σήμερα μαζί του αφού εκτιμώ όλα όσα έκανε για μένα».

Όταν έπαιξε τερματοφύλακας

 

Ο Αλεξαντερ Ρόντιτς στο παιχνίδι κόντρα στον Άγιο Νικόλαο στις 19 Σεπτεμβρίου του 1998 αγωνίστηκε στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης κάτω από τα γκολποστ. Ο Αλέκος Κατσιαούνης αποβλήθηκε και από την στιγμή που είχαν γίνει οι αλλαγές ο Ρόντιτς φόρεσε τα γάντια κρατώντας μάλιστα την νίκη με 2-1: «Είδα πριν από λίγο καιρό την φωτογραφία που έπαιξα ως τερματοφύλακας στο Facebook αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα. Μάλλον είχαμε νικήσει. Το μόνο σίγουρο είναι πως ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που έπαιξα σαν τερματοφύλακας».

Τα Τρίκαλα και ο …φραπές!!!

Ο Αλεξάντερ θυμάται και τι του έκανε εντύπωση στα Τρίκαλα: «Πάντα σκεπτόμουν τα Τρίκαλα όλα αυτά τα χρόνια και μάθαινα νέα από το διαδίκτυο. Περάσαμε μία όμορφη ζωή τότε. Θυμάμαι που στην αρχή είχα παραξενευτεί από τον τρόπο ζωής στην πόλη. Μέχρι το μεσημέρι τα πάντα ήταν γεμάτα αλλά μετά το φαγητό και μέχρι τις 6 το απόγευμα η πόλη ήταν άδεια. Επίσης είχα εντρυφήσει στον φραπέ, τον κρύο καφέ, που κατανάλωνα σε μεγάλες ποσότητες. Οι άνθρωποι ήταν υπέροχοι, μας υποδέχτηκαν ζεστά και μας αγκάλιασαν».

«Γεμάτο το στάδιο»

Θυμάται βέβαια και τους Τρικαλινούς φιλάθλους: «Οι φίλαθλοι στα Τρίκαλα ήταν 100% Βαλκάνιοι όπως και στην Σερβία. Ενίσχυαν την ομάδα, τους παίκτες και έχω μόνο όμορφες αναμνήσεις από αυτούς. Θυμάμαι το γεμάτο στάδιο και την υποστήριξη τους. Είμαι φίλος στο facebook με αρκετούς από αυτούς τους φιλάθλους».

Επικοινωνία με πρώην συμπαίκτες

Ακόμη και σήμερα έχει επαφές με κάποιους συμπαίκτες του από εκείνα τα χρόνια; «Επικοινωνώ με κάποιος από τους συμπαίκτες μου εκείνης της εποχής. Τους αδελφούς Αγγελόπουλους, τον Τσιούκα, τον Μανίκα που νομίζω ότι έχει και ένα μαγαζί στα Τρίκαλα. Επίσης επικοινωνούσα συχνά και με τον διερμηνέα που είχαμε τότε, τον Ντράγκαν Γιάνιτς τον οποίο όμως έχω χάσει τώρα τελευταία»

Οι επισκέψεις στην Ελλάδα

Στα Τρίκαλα δεν ξανάρθε από τότε, ήρθε όμως στην Ελλάδα: «Έχω έρθει στην Ελλάδα κάποιες φορές. Είχα έρθει με την Γκόριτσα για το παιχνίδι του Τσάμπιονς Λιγκ με την ΑΕΚ ενώ πριν τρία χρόνια έκανα διακοπές με την κοπέλα μου στην Σαντορίνη. Μου αρέσει η Ελλάδα γιατί έχουν το ίδιο ταμπεραμέντο με τους Σέρβους και νιώθω πολύ ωραία όταν βρίσκομαι εκεί».

Η παραλίγο μεταγραφή στην ΑΕΚ

Ο Αλεξάντερ Ρόντιτς αποκάλυψε ότι το 2004 παραλίγο να επιστρέψει στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ: «Είχα φτάσει πολύ κοντά στο να έρθω στην ΑΕΚ το 2004 μετά το παιχνίδι με την Γκόριτσα. Είχα κάνει προσύμφωνο με την ΑΕΚ και τον Ίλια Ίβιτς που ήταν τότε τεχνικός διευθυντής ενώ πρόεδρος ήταν ο Ντέμης Νικολαϊδης. Δεν τα βρήκαν όμως τα σωματεία μεταξύ τους οπότε έμεινα στην Γκόριτσα και την επόμενη χρονιά πήγα στην Αγγλία»

«Κορυφαία μου στιγμή η Εθνική Σλοβενίας»

 

Τέλος όταν ρωτήθηκε για το ποια ήταν η κορυφαία στιγμή στην καριέρα του απάντησε: «Η κορυφαία ίσως στιγμή μου είναι όταν αγωνίστηκα στην Εθνική ομάδα της Σλοβενίας. Μετά από 2,5 χρόνια που έπαιζα στην Σλοβενία (σ.σ. είναι Σέρβος) οι άνθρωποι της ομοσπονδίας και ο προπονητής με ήθελαν στην Εθνική, πήρα το διαβατήριο και έπαιξα σε έντεκα παιχνίδια που είναι ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα μου στην καριέρα μου».