Απ.Νταλούκας: “Εκεί, εκεί στην Β’ Εθνική…”

Όσο θυμάμαι, ως φίλαθλος και δημοσιογράφος – εδώ και τρεις δεκαετίες – ιστορίες από την 2η κατηγορία του ποδοσφαίρου στην χώρα μας, δεν μπορώ να πω ότι στη μνήμη υπάρχουν και οι πιο ευχάριστες αναμνήσεις όπως αυτές προέκυψαν και προκύπτουν από το λαοφιλές άθλημα εν Ελλάδι…
Το σύνθημα “Εκεί.. Εκεί στη Β’ εθνική..” ακούγονταν εν μέρει απαξιωτικό, μια φορά κι έναν καιρό, όμως είναι αλήθεια πως εκείνα τη χρόνια που το “λάνσαραν” στις εξέδρες – τις γεμάτες, εξέδρες όπου οι φίλαθλοι ήταν περισσότεροι από τους οπαδούς (!!) – η συγκεκριμένη κατηγορία μέσα στις μίζερες συνθήκες της, είχε και κάποια στοιχεία να σου “δείξει” προκειμένου να ερεθιστούν, όχι απαραίτητα αρνητικά, οι όποιες φίλαθλες ευαισθησίες.
Δεν συγκρίνουμε τις εποχές αναφορικά με το οικονομικό σκέλος καθώς τα τελευταία δώδεκα χρόνια υφίσταται, μέσα από διάφορες ερμηνείες, η άμεση επιρροή της “μνημονιακής” και “μετα-μνημονιακής” κρίσης!

Από το χώμα και τη… σίτα, στην TV και το κουπόνι!

Παλιότερα πάντως το “οριεντάλ” ποδοσφαιρικό φιλότιμο, δέσποζε μέσα στα χωμάτινα ή και λασπωμένα τερέν, ενώ ακόμα και στο κομμάτι της… καχυποψίας – έστω και σε θεωρητικό επίπεδο – ο κόσμος “έλεγε” κι “άκουγε” λιγότερα, ίσως και γιατί μέσα στην ρομαντικής υφής, “δίψα” του για μπάλα, εστίαζε στο προϊόν, στο θέαμα και εν κατακλείδι στο αποτέλεσμα, ώσπου να έρθει η άλλη Κυριακή…
Το αν “μοντέρνες” επιρροές (μείωση προσέλευσης κόσμου στα γήπεδα, τηλεοπτικά δικαιώματα, στοίχημα) έπαιξαν ρόλο στο να μεταβληθεί η “χημεία” στη σχέση της κατηγορίας με τη φίλαθλη κοινότητα, είναι κι αυτό μια υπόθεση, άξια βαθυστόχαστων αναλύσεων και προβηματισμών συνάμα, πλην όμως ίσως και να μην είναι αυτές οι πτυχές τόσο σημαντικές στο… δυσοίωνο της ιστορίας!!

Πότε 18, πότε 16, πότε… 12 κι από φέτος 36!!

Διαχρονικά, υπήρξαν πολλές και προφανώς θα συνεχίσουν να υπάρχουν αυτές οι “αρεστές” ακόμα και στην πολιτική (!!)σκηνή του τόπου, αναδιαρθρώσεις προκειμένου να “αδικήσουμε” όσο γίνεται λιγότερους και να “κάνουμε χαρούμενους” ακόμα περισσότερους!
Αυτό όμως που συμβαίνει τα εδώ και λίγα χρόνια, με την κατηγορία να μοιάζει σαν ένα… ακορντεόν που “ανοιγο-κλέινει” δεν έχει ματα-γίνει!!
Μια κατηγορία, τόσων ποδοσφαιρικών ψυχών και προσδοκιών, πότε με 16 ομάδες, πότε με 14, πότε με… 12 – που εν τέλει έμειναν από νωρίς δέκα – και τώρα με 36 (!) έπειτα από διαπραγματεύσεις με τηλεοπτικούς παρόχους – που ακόμα δεν έχουν… ευδοκιμήσει (!) – και “μάχες” στα διαιτητικά δικαστήρια κι όπου αλλού στην χώρα μας, μπορεί Νομικά να “δικαιωθεί” μια ή και περισσότερες ομάδες!

Τηλεοπτικά συμβόλαια και υπέρ-αξίες στα όρια της… πολιτικής!

Πριν 2,5 χρόνια στα γραφεία της ΓΓΑ ο τότε Υφυπουργός Αθλητισμού με τον τότε πρόεδρο της ΕΠΟ (Γραμμένος) ανακοίνωναν με στόμφο το “ποδοσφαιρικό χάρτη” στη 2η κατηγορία με την κάθε ομάδα να “λαμβάνει” 800 χιλιάδες ευρώ ΕΤΗΣΙΩΣ έναντι του τηλεοπτικού της συμβολαίου(!!) Στη… Βήτα εθνική, όλο αυτό!

Βέβαια οι… πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν δεν “επέτρεψαν” την υπογραφή και υλοποίηση του εν λόγω εγχειρήματος, με άλλα παρόμοια – και πολύ πιο ακριβά “συμβόλαια” που είχε ετοιμάσει η απερχόμενη Κυβέρνηση αλλά χάθηκαν κάπου ανάμεσα στο Μέγαρο Μαξίμου και την… Αγία Παρασκευή!
Φέτος, ο νυν Υφυπουργός Αθλητισμού, έχοντας πάρει… επ’ ώμου, ΚΑΙ το εγχείρημα άλλης μιας αναδιάρθρωσης,”κατάφερε” να ξεκινήσει το πρωτάθλημα έπειτα από διαδοχικές συναντήσεις με στελέχη της κατηγορίας, αρχές Νοεμβρίου (!!) δίχως όμως να καταλήξουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι στο “ευαίσθητο” και ζωτικό, αν μη τι άλλο, κομμάτι των “τηλεοπτικών δικαιωμάτων” καθώς μέχρι πριν 3-4 εβδομάδες οι περισσότερες ομάδες αξίωναν ένα ποσό κάτι παραπάνω από το διπλάσιο που τους προσέφερε η Κρατική τηλεόραση και το όλο σκηνικό, στη μορφή ενός “κεντρικού παρόχου” να παραμένει μετέωρο!

“Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά… είμαστε μια ωραία οικογένεια!”

Διατυπώθηκε πάντως, στην τελευταία και μάλλον πιο ουσιαστική συνάντηση, πως “… η αναδιάρθρωση/συγχώνευση του περασμένου Ιουνίου, με τα αυστηρά κριτήρια βιωσιμότητας του νόμου 4809/2021, είναι η «χρυσή ευκαιρία» για να αναβαθμιστεί το προϊόν, να προκύψει μια απολύτως αξιόπιστη επαγγελματική κατηγορία, αντάξιος προθάλαμος της Super League 1..”!
Ωραία ακούγεται, δε συμφωνείτε;; Για μια κατηγορία, πάντως, όπου υπάρχουν έντονες επισημάνσεις (sic), από άμεσα κι έμμεσα εμπλεκόμενους, περί “αμφιβόλου προέλευσης και οικονομικής επιφάνειας.. επενδυτές” (!!) Μια κατηγορία στην οποία μετέχουν ομάδες που πήραν με χίλια ζόρια, το “χαρτί συμμετοχής” μέσα από μια Ομοσπονδία, η οποία φαίνεται πως έχει κι αυτή αρκετούς “ψιθυριστές” να αντιμετωπίσει με αφορμή ΚΑΙ την συγκεκριμένη ιστορία..
“Ψιθυριστές” κι ακόμα πιο κακοπροαίρετους – στο περιθώριο των όποιων πολιτικών “ευθυνών” έχει να αντιμετωπίσει κι ο Υπουργός, παρότι η “πίεση” και το λεγόμενο “πολιτικό κόστος” είναι σαφώς μικρότερα, από όλα όσα υπάρχουν και αποτελούν σχεδόν καθημερινό πονοκέφαλο στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού!
Το γεγονός πως διεθνείς στοιχηματικές εταιρίες έχουν βάλει… πλαφόν, πονταρίσματος στα παιχνίδια της εν λόγω κατηγορίας, απλά και καλοπροαίρετα το θεωρούμε ως μια κίνηση.. “εγκράτειας” σε ένα πεδίο που ακόμα προσπαθεί αγκομαχώντας να “αυτοσυστηθεί” στο φίλαθλο κοινό, εντός κι εκτός των συνόρων!!

Δυσκολίες ακόμα και στα τεστ covid!!

Στο ίδιο φάσμα, πάντως, υπάρχουν πολλές ομάδες δίχως προπονητικό κέντρο, με ελλειμματικά ρόστερ και οικονομικά δεδομένα κάθε άλλο παρά ικανά να εγγυηθούν ακόμα και την βιωσιμότητα ως το φινάλε της σεζόν, όποτε αυτό με το καλό μας προκύψει…

Ακόμα και το γεγονός πως οι ομάδες πραγματοποιούν, σε αντίθεση με ότι ισχύσει στην Super League 1 και τα εθνικά κλιμάκια, με δικά τους έξοδα (!!) τα τεστ για τον covid-19, αποτελεί μια – απλή, στα όρια του ασήμαντου, μα τόσο χαρακτηριστική – ένδειξη του δρόμου που υπάρχει σχεδόν για όλους προκειμένου να γίνουν “προσβάσημα” ποικιλοτρόπως τα όρια της Αξιοπιστίας και της Αξιοπρέπειας, αφού προηγουμένως έχουμε “τακτοποιήσει” το επίπεδο της… Σοβαρότητας σε πάρα πολλά επίπεδα κι ας μην είναι δουλειά, όλο αυτό, μονάχα των διοργανωτών και των όσων μετέχουν στην Σούπερ Λίγκ δύο… Τη Βήτα Εθνική όπως την μάθαμε, την… τραγουδήσαμε, τη συμπαθήσαμε ή και την λατρέψαμε, ακόμη…