Μοναδικές εμπειρίες για τον γιατρό Θ. Κουτή στα βάθη της Τουρκίας

Από το 2008, φοιτητής της ιατρικής στην Λάρισα ξεκίνησε να προσφέρει τις υπηρεσίες του σαν γιατρός αγώνων, έφτασε αισίως περισσότερους από 1200 αγώνες σε κάθε άθλημα, βρίσκεται κοντά στον ΑΟ Τρίκαλα από την ημέρα της επανίδρυσης του ακολουθώντας τον ακόμη και στα ορεινά των Τρικάλων όταν η ομάδα έπαιζε στο τοπικό και τώρα σαν ομοσπονδιακός γιατρός της Εθνικής χάντμπολ μεταφέρει την εμπειρία του από το τελευταίο του ταξίδι με την ομάδα στο μακρινό Ασκαράι της Καππαδοκίας.

Ο γιατρός του ΑΟ Τρίκαλα, Θανάσης Κουτής μίλησε την αθλητική εκπομπή του fm100 “Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει” και μετέφερε το κλίμα της αποστολής στην Καππαδοκία καθώς και ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον κορωνοϊό και το υγειονομικό πρωτόκολλο στα σπορ

. – Πως ήταν το ταξίδι ως το Ασκαράι;

“Ήταν ένα ιδιαίτερο ταξίδι… πολύ μακρινό, στα βάθη της Μέσης Ανατολής. Είδαμε πράγματα περίεργα αλλά τέλος καλό όλα καλά. Είχαμε πάει στην Τουρκία σαν φαβορί, όντας πρώτοι στον όμιλο και έχοντας εξασφαλίσει την πρόκριση για την επόμενη φάση των play off των προκριματικών του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Κάναμε μια νίκη γοήτρου καθώς όταν παίζεις μέσα στην Τουρκία η νίκη είναι σημαντική και εν τέλη κάναμε το 6Χ6 στον όμιλο για πρώτη φορά στην ιστορία αν δεν κάνω λάθος”.

-Το κλίμα που συναντήσατε πως ήταν;

“Θύμιζε λίγο… παλιά κομμουνιστικά κράτη το όλο κλίμα. Το Κλειστό μέσα είχε μια τεράστια αφίσα του Ερντογάν, μια του Κεμάλ Ατατούρκ, μια του Υπουργού Αθλητισμού… Οι Τούρκοι είχαν ετοιμάσει κλίμα από την προηγούμενη ημέρα. Σε ένα γήπεδο 2500 θέσεων είχαν από μία σημαία σε κάθε θέση για να μας επηρεάσουν. Γιούχαραν πολύ έντονα στον Εθνικό Ύμνο… και φώναζαν όσο ήταν η Τουρκία κοντά στο σκορ. Από ένα σημείο και μετά η Ελλάδα πήρε διαφορά 5 γκολ και κατάλαβαν ότι το ματς είχε τελειώσει. Η επίσημη φιλοξενία βέβαια ήταν άριστη όπως και στην πόλη δεν είχαμε θέμα. Πάντως οι Τούρκοι στις δηλώσεις τους μετά το παιχνίδι άφησαν να εννοηθεί ότι δεν ήταν ευχαριστημένοι από την επιλογή της έδρας διότι η ατμόσφαιρα δεν ήταν τόσο “σκληρή” όσο θα ήθελαν”.

-Πως και η ομάδα ταξίδεψε ως τα βάθη της Ασίας και όχι σε μια πόλη κοντά στην Ευρώπη;

“Η επιλογή της έδρας από τους Τούρκους συνήθως γίνεται σε τέτοιες πόλεις που το εθνικιστικό αίσθημα είναι μεγαλύτερο και όχι σε πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη που είναι σαφώς μια πιο ευρωπαϊκή περιοχή με άλλη νοοτροπία. Οφείλω όμως να τους αναγνωρίσω πως γέμισαν το Κλειστό. Γι’ αυτούς η Εθνική ομάδα είναι σημαντική και είναι μια ατραξιόν για μια τέτοια πόλη”.

-Σχετικά με τον κορωνοϊό… τι θα πρέπει να προσέξει μια ομάδα όταν έχει κρούσματα έτσι ώστε να περιοριστεί η διασπορά;

“Τα πρωτόκολλα είναι συγκεκριμένα. Πιθανόν κάποιες ομάδες δεν τα ακολουθούν. Για παράδειγμα το πρωτόκολλο λέει πως σε περίπτωση συρροής κρουσμάτων να μην γίνεται προπόνηση για 5 ημέρες για την αποφυγή της διασποράς. Σε ότι αφορά ατομικά, υπάρχει σαφής οδηγία για κάθε αθλητή είτε επαγγελματία είτε ερασιτέχνη, μετά το πέρας της νόσησης να υποβάλλεται σε έναν καρδιολογικό έλεγχο με υπερηχογράφημα… ειδικά εάν έχει συμπτώματα”.

-Πόσο αποτελεσματικό είναι το πρωτόκολλο;

“Η υγειονομική επιτροπή μαθαίνει μέσα από την πράξη, εξελίσσεται και προσαρμόζεται. Μην ξεχνάμε ότι ο κορονοϊος είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση για την επιστημονική επιτροπή. Γίνεται πχ μεγάλη κουβέντα και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό για πολλά θέματα γύρω από τα υγειονομικά πρωτόκολλα του αθλητισμού. Για παράδειγμα σε μια ομάδα με επτά κρούσματα δεν γίνεται ο αγώνας σύμφωνα με το πρωτόκολλο. Δεν γίνεται καθόλου όμως κουβέντα για τους αθλητές που έχουν νοσήσει και επιστρέφουν πίσω στην δράση σε 5 ημέρες. Δύναται ένας αθλητής να γυρίσει και να μπει άμεσα στην προπόνηση; Η φυσική του κατάσταση πως είναι; Ο άνθρωπος δεν θα λογίζεται σαν κρούσμα αλλά είναι αδύνατον να παίξει. Αυτομάτως στις απουσίες υπάρχουν και αυτοί οι αθλητές. Και ίσως αυτό χρειαστεί αλλαγή πρωτοκόλλου στο μέλλον. Για παράδειγμα πρόσθεσαν και τον πρώτο προπονητή να λογίζεται σαν κρούσμα. Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Ατρόμητου όπου κόλλησε όλο το προπονητικό τιμ και κάθισε στον πάγκο ο προπονητής της Κ19, ο Κορακάκης αν δεν κάνω λάθος. Πλέον πρόσθεσαν στο πρωτόκολλο και τους τερματοφύλακες οπότε εάν μια ομάδα έχει και τους τρεις τερματοφύλακες να νοσούν, το ματς αναβάλλεται”.

-Υπάρχουν περιστατικά επαγγελματιών αθλητών που τα βρήκαν πολύ δύσκολα με τον κορωνοϊό;

“Υπάρχουν περιστατικά με αθλητές οι οποίοι δυσκολεύτηκαν στη συνέχεια. Είχαν πχ αδυναμία, ένοιωθαν πόνο στα κόκαλά τους, δεν είχαν σωστές αναπνοές. Δεν είναι και τόσο σπάνιο. Βέβαια υπήρξαν και σπάνιες περιπτώσεις όπως πχ του Χασαν και Μπρούνο του Ολυμπιακού από τον ελλαδικό χώρο που εμφάνισαν συμπτώματα περικαρδίτιδας, γι αυτό και στο πρωτόκολλο μπήκε υποχρεωτική η καρδιολογική εξέταση με υπέρηχο όπως προείπαμε. Και ας μην ξεχνάμε πως μπορεί πολύ εύκολα να ξεφύγει η κατάσταση καθώς οι αθλητές έχουν κοινωνική ζωή, είναι δημοφιλής, πολύς κόσμος θέλει να έρθει σε επαφή μαζί τους και σε συνδυασμό με την κλεισούρα των αποδυτηρίων μπορούν να μεταδώσουν τον ιό ανεξέλεγκτα. Αν και νεαροί και σε τέλεια φυσική κατάσταση δεν πρέπει να θεωρούνται άτρωτοι”.

-Ήταν το ματς με τον τραυματισμό του Ηλιάδη της Δόξας Δράμας το πιο δύσκολο που συνάντησες την πορεία του στα γήπεδα;

“Σίγουρα ήταν μια δύσκολη στιγμή. Ο παίκτης είχε χτυπήσει στο κεφάλι του, του “γύρισε η γλώσσα” όπως λέμε λαϊκά (αν και αυτό δεν είναι επιστημονικός όρος), συνήλθε μετά από λίγη ώρα, είχε μετατραυματική αμνησία, δεν θυμόταν που ήταν και τι έκανε και θα έπρεπε να είχε πάει κατευθείαν στο νοσοκομείο. Δεν μπορείς να παίζεις με αυτά τα πράγματα. Ο παίκτης θα μπορούσε κάλλιστα να έχει μια εγκεφαλική αιμορραγία και σε 20 λεπτά να σωριάζονταν νεκρός εντός αγωνιστικού χώρου. Αυτές είναι οι πραγματικά επείγουσες καταστάσεις σε έναν αγώνα όπως μια ανακοπή, ένας τραυματισμό το κεφάλι, μια λιποθυμία. Για μένα ήταν η πρώτη μου φορά που είχαν να αντιμετωπίσω ένα τέτοιο περιστατικό. Προσωπικά το δουλεύω συνεχώς στο μυαλό μου σαν σενάριο πριν από κάθε αγώνα, πχ τι ενέργειες πρέπει να κάνω, και σε συνδυασμό με την κατάλληλη εκπαίδευση όταν συνέβη ήμουν προετοιμασμένος, είχα και τον εξοπλισμό μου και το αντιμετωπίσαμε. Υπάρχουν και άλλοι τραυματισμοί σοκαριστικοί όπως κατάγματα (ίσως θυμάστε τον Μπουσινακη του Καραϊσκάκη σε ένα ματς με τον ΑΟΤ) ή εξάρθρημα επιγονατίδας κλπ αλλά σίγουρα αν και αγχωτικοί δεν κινδυνεύει άμεσα η ζωή του ποδοσφαιριστή. Γι αυτό προτείνω ,κλείνοντας, σε όποιον συνάδελφο θέλει να ασχοληθεί με αυτό το κομμάτι να έχει και την εξειδίκευση αλλά και τον κατάλληλο εξοπλισμό”.