Ο Φορτούνης στο “Πρώτο Θέμα”

Ο σούπερ σταρ του Ολυμπιακού που είναι στο γήπεδο ηγέτης και στη ζωή ο ορισμός της σεμνότητας μιλά στο ΘΕΜΑ  – Ο παιχταράς που οι οπαδοί κάθε ομάδας θα ήθελαν στη μηχανή τους, ο Κώστας που τρελαίνει τα κορίτσια αλλά έχει μάτια μόνο για την Ιωάννα του

Μα γιατί τώρα ο Κώστας Φορτούνης; Επειδή το όνομά του πάντα στην επικαιρότητα των γηπέδων και των φιλάθλων. Επειδή ακόμα και ο πιο φανατικός ΠΑΟΚτσής βλέπει στα όνειρά του έναν Φορτούνη στην ομαδάρα του. Επειδή όλοι οι οπαδοί, συμπεριλαμβανομένου και του υποφαινόμενου ΑΕΚτζή, θα ήθελαν έναν Φορτούνη στη μηχανή τους. Επειδή κατά γενική ομολογία είναι ο καλύτερος παίκτης που διαθέτει σήμερα η Ελλάδα. Και επειδή, πέρυσι, ενώ ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το Πρωτάθλημα, ο Κώστας αναγνωρίστηκε ως MVP. Πώς σας φαίνεται αυτό;

Ο πρώτος άνθρωπος που συνάντησα και παραλίγο να γκρεμιστώ από την έκπληξή μου ήταν ο Νίκος Γαβαλάς. «Ξέρεις», μου είπε, «είμαι φανατικός σινεφίλ». Και μετά συνέχισε: «Ο Κώστας είναι δύο πράγματα μαζί. Στο γήπεδο ηγέτης. Στη ζωή ο πλήρης ορισμός της σεμνότητας». «Θα το καταφέρεις να τον πείσεις;», ρώτησα. «Θα προσπαθήσω. Αλλωστε το σινεμά μάς δένει και τους δύο».

Ο Νίκος Γαβαλάς, λοιπόν, εντελώς σύγχρονος, κομψός και λαμπερός. Ασε που με λεπτό τρόπο κάνει καλά τη δουλειά του. Οσο περιμέναμε να εμφανιστεί ο «σεμνός ηγέτης» εκείνος, με χαμηλόφωνο ύφος, με πληροφόρησε πως ο σύλλογός του είναι ο μοναδικός σε όλη την Ευρώπη -ίσως και στις ΗΠΑ- με τόσο πολλές διακρίσεις σε τόσο πολλά τμήματα. Ο λόγος για τον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό.

«Ο Θρύλος ανώτερος και από Μπάρτσα»

Ε, όχι και ανώτερος. Κόψε κάτι. Μα τον Ερασιτέχνη εννοώ.

«Ούτε η Μπαρτσελόνα. Φαντάσου, τα περισσότερα ερασιτεχνικά τμήματα διαπρέπουν στη Γηραιά Ηπειρο. Οπως βόλεϊ γυναικών και ανδρών, πόλο γυναικών και ανδρών».

– Και πώς τα βγάζουν πέρα; Από το πορτοφόλι του προέδρου; «Τα δέκα ευρώ που πληρώνει κάθε φίλαθλος τον χρόνο για να αποκτήσει την κάρτα φιλάθλου της ομάδας πηγαίνουν στο ταμείο του Ερασιτέχνη. Καθώς και 50 ευρώ από κάθε εισιτήριο διαρκείας».

Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ο Κώστας. Ψηλός μέχρι το 1,80 και κάτι ψιλά. Λεπτός. Με χαμόγελο. Κάπως συγκρατημένο και αμήχανο. Το πρώτο πράγμα που του ζήτησα ήταν ένα αυτόγραφο για τη φίλη μου την Κλαίρη.
– Τα κορίτσια τρελαίνονται για τον Φορτούνη.

Χαμογέλασε αμήχανα. «Να μην τ’ ακούσει το κορίτσι μου», είπε μέσα από τα δόντια του.

Η νεκρανάσταση του Παναθηναϊκού

Το δεύτερο πράγμα που του είπα ήταν κάτι που κυκλοφορεί σε όλες τις ποδοσφαιρικές πιάτσες:

– Πάλι νεκραναστήσατε τα «βαζέλια». «Συμβαίνει σε όλα τα ντέρμπι».

– Ναι, αλλά η απόσταση ανάμεσα στον αγώνα με την Τότεναμ και σε εκείνον με τον Παναθηναϊκό είναι από τον ουρανό μέχρι εδώ. «Ισως θα έπρεπε να είχε φρεσκαριστεί με άλλους παίκτες η ομάδα. Αλλά κανείς δεν ξέρει εκ των προτέρων. Αν ο προπονητής είχε κατεβάσει μια άλλη ομάδα και το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό, θα λέγανε πως υποτιμήσαμε τον Παναθηναϊκό. Τώρα λένε πως οι παίκτες ήταν κουρασμένοι. Ποτέ δεν ξέρεις. Οπως φάνηκε, ο Παναθηναϊκός τα έδωσε όλα. Ηταν αποφασισμένος για ένα καλό αποτέλεσμα».

– Μπας και η ομάδα δεν ήταν τόσο καλά προετοιμασμένη;

«Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο. Ψυχολογία, προετοιμασία, ομαδικότητα, προπόνηση. Πάντως, με το αποτέλεσμα είμαι στεναχωρημένος, αλλά ποτέ δεν μπορείς να ελέγξεις κάθε αγώνα. Είμαι κοντά στην ομάδα».
– Η ψυχολογία πρώτα απ’ όλα; «Η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο. Καμιά φορά με παίρνει από κάτω».

– Πότε συμβαίνει αυτό; «Μετά από πολλή δουλειά. Ανεξάρτητα αν το αποτέλεσμα είναι θετικό ή αρνητικό».

– Με ποιους παίκτες της ομάδας σου έχεις καλύτερη επικοινωνία μέσα στο γήπεδο; Με ποιους συντονίζεσαι καλύτερα; «Με τον Γκιγιέρμε και, κυρίως, με τον Ποντένσε. Παίζουμε το ίδιο στυλ. Το ένα-δύο συνεχώς».

– Και από τους προπονητές που πέρασαν από τον πάγκο του Ολυμπιακού; «Από τους προηγούμενους, κυρίως ο Μάρκο Σίλβα, με τον οποίο η ομάδα κατάφερε να κερδίσει 9 βαθμούς στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Η προπονητική του Πέδρο Μαρτίνς είναι εξαιρετική και περίπου η ίδια με εκείνη του Σίλβα. Κατάφερε να μεταμορφώσει την ομάδα, να συγκροτήσει την ίδια ενδεκάδα, να αποκτήσει σεβασμό από όλους τους παίκτες. Πάντως, δεν πρέπει να αλλάζουμε προπονητή συνεχώς. Δεν κάνει καλό».

– Το εξωφρενικό και σπάνιο για τα ποδοσφαιρικά ήθη εν Ελλάδι είναι πως οι οπαδοί όλων των ομάδων παραδέχονται τον Κώστα Φορτούνη. «Μα δεν έχω προκαλέσει με τη συμπεριφορά μου».

– Εχει συμβεί όταν με το δάχτυλό σου έκανες το νόημα της σιωπής -του σκασμού δηλαδή- στον περσινό αγώνα εναντίον της ΑΕΚ. «Ηταν αντίδραση της στιγμής. Δεν μου αρέσουν αυτές οι συμπεριφορές. Σέβομαι τις ποδοσφαιρικές προτιμήσεις όλων των φιλάθλων. Σημασία έχει να παίζουμε καλά, να απολαμβάνουν οι φίλαθλοι το παιχνίδι και να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας ως επαγγελματίες».

Το κορίτσι του, η Ιωάννα

«Η Ιωάννα για μένα, εκτός απ’ όλα τ’ άλλα, είναι και η σύμβουλός μου. Την ακούω για όλα. Ακόμα και για τα ποδοσφαιρικά θέματα. Οταν υπέγραψα συμβόλαιο για άλλα τέσσερα χρόνια, είχα ζητήσει τη γνώμη της».

– Και για τα ρούχα; Μαζί πηγαίνετε στα καταστήματα; «Εχω το δικό μου κριτήριο. Ομως με συμβουλεύει και μου λέει τη γνώμη της. Η Ιωάννα είναι η σχέση μου».

Σαν να λέει «πάει, τέλειωσε, η Ιωάννα είναι ο άνθρωπος της ζωής μου».

– Δηλαδή σε βλέπω με στέφανα και κουμπάρο; «Φυσικά. Είμαι της οικογένειας. Πάνω απ’ όλα η οικογένεια. Με παιδιά».

– Και τα κορίτσια; Αφθονα κορίτσια. Για όλους τους ποδοσφαιριστές. Χαμός; Το προσπέρασε με χαμόγελο εκφραστικό. Το προσπέρασε και το έκανε γενικό.
«Συμβαίνει με όλες τις περιπτώσεις όταν είσαι επώνυμος».

– Και με ποιον τρόπο εκφράζει τον άπειρο θαυμασμό του αυτός ο ατελείωτος θηλυκός πειρασμός; «Μα φυσικά με Facebook και με όλα αυτά τα ιντερνετικά. Αλλά σου είπα, είμαι οικογενειακός τύπος».

– Αυτά τα λες για ξεκάρφωμα; Τέλος πάντων. «Να λάβεις υπόψη σου πως ένας από τους κολλητούς μου είναι ο Ελληνας Μέσι του μπάσκετ, ο Βασίλης Σπανούλης. Τον θεωρώ εξαίρετο παίκτη, σπουδαίο επαγγελματία και αναντικατάστατο φίλο. Οπως γνωρίζεις, ο Σπανούλης είναι κι αυτός οικογενειακός τύπος, με σταθερή σχέση και με πολλούς απογόνους».

«Οταν επιστρέψω η ομάδα θα παίζει καλύτερα»

– Θυμάμαι, ρε μπαγάσα, όταν μας έριξες δύο γκολάρες τότε στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», ειδικά το πρώτο με τη διαγώνια κίνηση που έμοιαζε με απομίμηση πιρουέτας του Μέσι. Χαμογέλασε. Του έφτιαξα τη μέρα του. Ομως, παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούσε να είναι συγκρατημένος. Και με τα δάχτυλά του έπαιζε ταμπούρλο πάνω στο τραπέζι του (πρώην) «Zonar’s». Για να τον εκνευρίσω κι έτσι να αποσπάσω κάτι από την εσωτερική ταραχή του αναγκάστηκα να του θυμίσω τον τραυματισμό του.

– Καλά τώρα. Μεταξύ μας. Εγώ στη θέση σου, όπως όλοι, θα αισθανόμουν μια στάλα ζήλιας βλέποντας την ομάδα μου να αποδίδει τόσο καλά και χωρίς τη δική μου παρουσία. Δεν μπορεί, ανθρώπινη αδυναμία είναι. Αλλωστε κάθε άνθρωπος διαθέτει μέσα του πολλά πρόσωπα. Εκεί που τον βλέπεις ευγενικό και σεμνό, ξαφνικά εμφανίζεται το πρόσωπο, ας πούμε, της βαρβαρότητας. Η τεχνολογία και η επιστήμη έχουν φτάσει στο Διάστημα, όμως η ανθρώπινη συνείδηση εξακολουθεί να βρίσκεται στην ιστορία του πολιτισμού. «Κατ’ αρχήν ευχαριστώ τον σύλλογο».

– Αυτονόητο αυτό. «Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος εγώ».

– Κι αυτό αυτονόητο. Μα καλά, δεν αισθάνεσαι ίχνος ταραχής; «Η ομάδα θέλω να πάει καλά. Με εμένα ή χωρίς εμένα».

– Και; «Οταν εγώ επιστρέψω, θα πάει καλύτερα».

– Μπράβο, αγόρι μου. Αυτό είναι το ουσιαστικό. «Δεν περιμένω από τους άλλους να μου πουν ποιος είμαι. Ξέρω ποιος είμαι. Και σε βεβαιώ ότι όταν επιστρέψω ο Ολυμπιακός θα πάει καλύτερα». Το είπε με σιγουριά μεγατόνων. Σαν να έλεγε «εγώ είμαι ο αρχηγός».

– Και πότε με το καλό; «Αν όλα πάνε καλά -και μέχρι στιγμής όλα πάνε καλά-, ελπίζω να αρχίσω προπονήσεις με τον καινούριο χρόνο και να παίζω από τον Φεβρουάριο».

«Μόνο ο Λιβάγια από τις άλλες ομάδες»

– Ποιος ο καλύτερός σου παίκτης όλων των εποχών; «Ο Κακά από τους παλιούς, ο Νεϊμάρ από τους σημερινούς».

– Και οι δύο ταιριάζουν στο στυλ σου. Πιστεύεις πως ο Μάνταλος είναι μεγάλος παίκτης; «Καλός παίκτης».

– Ελα όμως που εγώ διαφωνώ. Νομίζω πως είναι υπερτιμημένος. Από τους σημερινούς παίκτες των ελληνικών ομάδων ποιος ο καλύτερος για σένα; «Ο Λιβάγια. Από τις άλλες ομάδες, τίποτα».

«Εγώ είμαι ο πρωταγωνιστής»

– Δεν είναι εξωφρενικό ομάδες ως ανώνυμες εταιρείες να μην προσπαθούν να εξαφανίσουν τη βία από τα γήπεδα έτσι ώστε να κόβουν περισσότερα εισιτήρια, να αναβαθμίσουν το προϊόν και να κερδίζουν περισσότερα χρήματα; «Είναι. Στα ελληνικά γήπεδα δεν υπάρχει σεβασμός. Αντιθέτως, εκδηλώνεται άφθονο μίσος για τον Ολυμπιακό. Αφθονο μίσος και καταιγισμός από βρισιές. Φαίνεται ότι δεν αντέχουν στην ιδέα μιας ομάδας που σχεδόν διαρκώς κερδίζει πρωταθλήματα και εξακολουθεί να πορεύεται στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Πέντε χρόνια τώρα έχω ζήσει απίστευτες στιγμές στα ελληνικά γήπεδα».
– Δέχεσαι και απειλητικά τηλεφωνήματα; «Οχι».

– Και ο τραυματισμός σου; «Ο σύλλογος έχει δείξει τεράστια εμπιστοσύνη. Ο αθλητισμός δεν είναι μόνο χαρές, είναι και λύπες. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι και να μην επηρεάζει την ψυχολογία μου. Σου είπα, θα επιστρέψω και τότε η ομάδα θα παίζει καλύτερα».

– Ποιος ήταν εκείνος που επιθυμούσε τη μεταγραφή σου στον Ολυμπιακό; Ο προπονητής; «Οχι τόσο όσο ο πρόεδρος. Με πίστεψε και με εμπιστεύτηκε από την αρχή. Τότε προπονητής ήταν ο Μίτσελ. Με τον πρόεδρο έχουμε εξαιρετική σχέση. Και με το συμβόλαιο τα βρήκαμε πολύ γρήγορα».

– Θα στοιχημάτιζες στον Ολυμπιακό για το Πρωτάθλημα; «Κανείς δεν ξέρει. Τρεις ομάδες θα το διεκδικήσουν. Εμείς, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ».

– Η ΑΕΚ με τον Κωστένογλου; Προφανώς από ευγένεια το λες αυτό. «Η ομάδα που θα κερδίσει το Πρωτάθλημα πρέπει να αποδείξει την ικανότητά της στα γήπεδα. Πάντως ο βασικός στόχος μας είναι πρώτα το Πρωτάθλημα».

– Ψυχοθεραπεία κάνετε; «Φυσικά κάνουμε. Είναι μέρος των καθηκόντων των επαγγελματιών»

– Κι εσύ; «Το βασικό μου κίνητρο είναι να προσπαθώ να τους δείχνω ποιος είμαι».

Σαν να λέει: «Ρε σεις, τι κάνετε τώρα, εγώ είμαι το αφεντικό».

– Να δείξεις τι ακριβώς; «Θέλω να δείχνω πως εγώ είμαι ο πρωταγωνιστής. Δεν θέλω να κρύβομαι».

– Ακόμα και τώρα με τον τραυματισμό; «Δεν μπορεί ένας τραυματισμός να με πάει πίσω. Το αποκλείω. Εχω πεισμώσει. Ο τραυματισμός έχει αλλάξει την καθημερινότητά μου. Μου λείπει το ποδόσφαιρο. Ευτυχώς είναι δίπλα μου όλοι, φίλοι και συνεργάτες. Πρέπει επειγόντως να παίξω μπάλα».

«Φοβάμαι εμένα»

Το έλεγε με ύφος σαν να μασάει σίδερα. «Αισθάνομαι έναν εγκλωβισμό. Πρέπει να είμαι επαγγελματίας 100%. Στην κοπέλα μου αρέσουν τα ταξίδια, εγώ όμως δεν μπορώ να φύγω».

– Ας στερηθεί κι αυτή κάτι. Τι είναι αυτό που σε φοβίζει περισσότερο; «Ο εαυτός μου. Πρέπει να γίνω ακόμα καλύτερος».

– Στην Ελλάδα, όπως έλεγε ο Αλκέτας Παναγούλιας, δυσδιάκριτη η απόσταση μεταξύ θριάμβου και πανωλεθρίας. «Συμφωνώ. Πάντα στα άκρα. Συμβαίνει. Αν σε κάποιο αγώνα δεν αποδώσεις τα αναμενόμενα, αρχίζει η μουρμούρα».

– Τη μια στιγμή θεός, την άλλη παλτό. «Οχι, εγώ δεν το έχω ζήσει αυτό. Ομως συμβαίνει».

– Τώρα που το σκέφτομαι, δεν μπορώ να βρω Ελληνα ηθοποιό ισοδύναμης λάμψης και αξίας με τον Κώστα Φορτούνη. Μπορεί να είμαι υπερβολικός.
Το προσπέρασε.

«Θέλω να επιστρέψω όσο πιο γρήγορα γίνεται».

Τα κατάφερα. Από το βλέμμα του έβγαιναν σπίθες. Το καλύτερο φινάλε. Οπως και με τον Μπρους Σπρίνγκστιν. Δηλαδή Κώστας Φορτούνης: The Boss!