Εθνική χωρίς Πρίντεζη στο Προολυμπιακό

Ο Γιώργος Πρίντεζης  δεν θα  ενισχύσει τις προσπάθειες της Εθνικής ομάδας

Ο “Πριντ” ήταν ο μεγάλος άτυχος της σειράς των τελικών της Basket League αφού αποχώρησε τραυματίας κατά τη διάρκεια του τρίτου τελικού και οι εξετάσεις έδειξαν ότι ο διεθνής φόργουορντ έχει υποστεί υποτροπή της πελματιαίας απονευρωσίτιδας, με συνοδό μυϊκό αιμάτωμα πέλματος.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Syros-Sports.gr, εξήγησε ότι δεν θα ενισχύσει τις προσπάθειες της Εθνικής ομάδας στο Τορίνο, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως “δυστυχώς δεν μπορώ να πάω, καθώς το πόδι μου χρειάζεται σίγουρα ένα μήνα γεμάτο για να γίνει καλά”. Κι όλα αυτά ενώ πριν λίγες ημέρες, ο Νίκος Ζήσης ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την Εθνική ομάδα.

Η συνέντευξη του διεθνή φόργουορντ στο Syros-Sports.gr

“Ήταν μια δύσκολη χρονιά όπως κάθε χρόνο στον Ολυμπιακό. Γνωρίζουμε ότι σε τέτοιες ομάδες πάντα υπάρχουν απαιτήσεις και ιδιαίτερα φέτος που μετά από πάρα πολλά χρόνια δεν καταφέραμε να περάσουμε στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Αυτό δημιούργησε επιπλέον απαίτηση και παράλληλα κίνητρο. Ιδιαίτερα μετά την απώλεια και του Κυπέλλου, όλη μας η συγκέντρωση πήγε στο πρωτάθλημα,  όπου το θέλαμε πάρα πολύ να το κατακτήσουμε. Από τη μια μπορώ να πω ότι ήταν καλό, καθώς μας έδειξε πως τίποτα στον αθλητισμό δεν είναι δεδομένο. Πρέπει να παλέψεις, να έχεις συνέπεια, διάρκεια, υγεία το σημαντικότερο για να καταφέρεις να περάσεις στους 8 της Ευρώπης. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και καλό είναι εδώ στην Ελλάδα που ξέρουμε πως είναι η κατάσταση γενικότερα , να εκτιμάς αυτό που πετυχαίνεις  και να μη το θεωρείς κάτι δεδομένο.  Γενικά έχουμε απομυθοποιήσει κάποια πράγματα και τα θεωρούμε όλα εύκολα”.

Τι σημαίνει για έναν αθλητή Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού ένας τίτλος;

“Γενικά στην Ελλάδα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό λέμε… να πάρεις το πρωτάθλημα για να κάνεις ένα καλό καλοκαίρι. Όταν χάνεις το Κύπελλο από Οκτώβρη μήνα, ουσιαστικά κάνεις ένα χειμώνα έχοντας ήδη μια απώλεια. Οπότε περνάνε 6-7 μήνες μέχρι να διεκδικήσεις το πρωτάθλημα και να θεωρηθείς και πάλι επιτυχημένος. Καλός ή κακός, τα ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού σημάνουν την επιτυχία ή την αποτυχία για μια ομάδα”.

Ατομικά θεωρώ πως έκανες από τις πιο “μεστές” σεζόν της καριέρας σου. Τι έχεις να πεις για σένα;

“Ήταν σίγουρα πολύ δύσκολη η φετινή σεζόν. Θεωρητικά ήταν  η καλύτερη μου χρονιά. Δυστυχώς δεν συνδυάστηκε με καλή πορεία στην Ευρώπη, αλλά τελείωσε με έναν πολύ ωραίο τρόπο το πρωτάθλημα. Ήταν μια δύσκολη χρονιά και σωματικά και ψυχολογικά λόγο του γνωστού θέματος, όμως η ομάδα αυτή μου έδωσε το κίνητρο. Γενικά είναι πολύ σημαντικό να δέχεσαι, να εκλαμβάνεις και να εκτιμάς την αγάπη που σου δείχνει ο κόσμος. Εγώ όταν γίνεται αυτό, προσπαθώ με κάθε τρόπο να το ανταποδώσω. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ για την στήριξη που είχα όταν μαθεύτηκε το άσχημο συμβάν με τον πατέρα μου και την αγάπη που μου έδειξαν γενικότερα”.

Πως έμαθες το δυσάρεστο γεγονός για τον πατέρα σου; Σου πέρασε καθόλου από το μυαλό να μην παίξεις στον πρώτο τελικό;

“Η μάνα μου το είχε μάθει από το βράδυ 23.30. Δεν μου το είπαν γιατί ξέρανε ότι αν το μάθαινα δεν θα κοιμόμουνα καθόλου. Το πρωί ουσιαστικά 9.45 είχαμε ξύπνημα. Όταν ξύπνησα είδα μια κλήση της μάνας μου από τις 09.25. Κατάλαβα ότι κάτι άσχημο θα είναι. Είδα μετά ότι είχε έρθει από κάτω στο ξενοδοχείο με τη θεία μου για να μου ανακοινώσει το συμβάν αυτό. Πέρασε από το μυαλό μου να μην παίξω, γιατί ήδη εκείνη την στιγμή δεν ήμουν καθόλου καλά, αλλά όπως έχω ξαναπεί, επειδή ο Ολυμπιακός είναι η δεύτερη  «οικογένεια» μου, δεν ήθελα εκείνη την στιγμή να αφήσω την δεύτερη οικογένεια μου, σε αυτό το καθοριστικό παιχνίδι. Δεν ήθελα να  αφήσω τους συμπαίκτες μου μόνους τους. Ότι έκανα… ήθελα να το κάνω. Ήταν σίγουρα κάτι δύσκολο, καθώς όταν ξέρεις ότι μετά από 12 ώρες θα πρέπει να αποχαιρετίσεις τον πατέρας σου και επίσημα είναι δύσκολο.

Γενικά σε τέτοιες δύσκολες στιγμές, όταν είσαι απέξω το βλέπεις αλλιώς. Όταν είσαι από μέσα το βλέπεις τελείως διαφορετικά. Όταν ένας ξένος έχει χάσει ένα δικό του πρόσωπο λες… «πως μπορεί και κάνει αυτό, πως μπορεί και κάνει το άλλο, πως μπορεί και είναι χαμογελαστός…». Για να φτάσεις σε ένα σημείο να τα κάνεις αυτά, έχουν περάσει εκατομμύρια σκέψεις από το μυαλό σου. Γενικά κάθεσαι και ζυγίζεις πάρα πολλά πράγματα. Από τη μία σκέφτεσαι πως θα ήθελες να σε βλέπει ο πατέρας σου, από την άλλη λες πως θα ήθελες να σε βλέπει η μάνα σου, από τη μία σκέφτεσαι μη σε πάρει από κάτω και κάνεις και τους άλλους χάλια. Οπότε κάθεσαι και τα ζυγίζεις αλλιώς”.