Ναβάρο: “Στην Ελλάδα οι πρόεδροι των ομάδων κάνουν αυτοί τις αλλαγές
Ο πρώην άσος των Τρικάλων κι ΑΕΛ, έριξε αιχμές
Ο Τσίμο Ναβάρο, υποστήριξε ότι στην Ελλάδα οι προπονητές κάθονται στους πάγκους, κάνουν αλλαγές και πηγαίνουν στο ημίχρονο στα αποδυτήρια των διαιτητών.
Ήλθε στην Ελλάδα το 2011 και μέχρι και το πρώτο μισό της τρέχουσας σεζόν ήταν μόνιμος κάτοικος της χώρας μας. Ο 29χρονος Ισπανός εξτρέμ, Τσίμο Ναβάρο, φόρεσε κατά σειρά τις φανέλες των Αστέρα, Καλλονής, Λεβαδειακού, Τρικάλων κι ΑΕΛ.
Πλέον, επέστρεψε στην Ισπανία για λογαριασμό της Τόρε Λεβάντε. Η ισπανική εφημερίδα “Las Provincias” απευθύνθηκε στον συμπατριώτη της προσπαθώντας να διερευνήσει την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Τσίμο Ναβάρο υποστήριξε ότι οι πρόεδροι των ομάδων στην Ελλάδα κάθονται στους πάγκους, πηγαίνουν στα αποδυτήρια των διαιτητών και κάνουν αυτοί τις αλλαγές αντί των προπονητών.
“Με εξέπληξε αυτό που συνέβη στην Τούμπα γιατί ήταν σε υπερβολικό σημείο, αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι στην Ελλάδα οι πρόεδροι είναι ειδικές περιπτώσεις. Μπαίνουν στα αποδυτήρια με τον διαιτητή. Συνηθίζουν να είναι όρθιοι στον αγωνιστικό χώρο και δεν το έχουν σε τίποτα να απειλούν. Είναι πράγματα που θεωρούνται φυσιολογικά εδώ.
Σε πολλές ομάδες, στις οποίες ήμουν, ο πρόεδρος καθόταν ακόμη και στον πάγκο. Σε άλλες, αυτός που καθόταν μαζί με τους αναπληρωματικούς ήταν το δεξί του χέρι. Είχε ένα τηλέφωνο και ήταν συνηθισμένο να δέχεται κλήσεις στις διάρκεια του ματς από τον πρόεδρο, ο οποίος να ζητά αλλαγές για παράδειγμα. Ο,τι στην Ισπανία είναι αδιανόητο, εδώ είναι σύνηθες.
“ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΟΜΑΔΑ ΜΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΤΙ ΣΑΝ… ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ”
Στην Ελλάδα με έφερε ο Όσκαρ Φερνάντεθ (πρώην προπονητής του Αστέρα) και όταν πήγα είχα Ισπανούς συμπαίκτες. Αυτό διευκόλυνε την προσαρμογή. Στην πρώτη μου ομάδα (Αστέρας Τρίπολης) είχαμε κάτι σαν τρεις προέδρους. Μερικές φορές ο ένας καθόταν στον πάγκο, έπαιρνε το τηλέφωνο, μιλούσε με τον ιδιοκτήτη κι έπειτα διέταζε ποιος θα σηκωθεί για προθέρμανση. Αλλά ποτέ δεν είχα δει τόση βία.
Ίσως να μη συμβαίνει την εβδομάδα στις προπονήσεις, αλλά όταν έρχεται η ώρα του ματς, όταν υπάρχει ένας παίκτης που δεν τους αρέσει (στους προέδρους), παίρνουν τηλέφωνο και κάνουν τις αλλαγές από την εξέδρα. Στις μεγάλες ομάδες είναι λογικό να μην ανακατεύονται τόσο, αλλά σε αυτές που βρίσκονται στο δεύτερο μισό της κατάταξης, ναι.
“ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ… ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΠΑΝΩ”
Ίσως να συνέβη και σε εμένα σε κάποιο ματς, αλλά ποτέ δεν μου το είπαν. Μια φορά στην τελευταία μου σεζόν (με την ΑΕΛ), μου συνέβη κάτι περίεργο. Ήμουν όλη την εβδομάδα στη βασική ομάδα κατά τη διάρκεια των προπονήσεων και όταν έφθασε η ώρα του ματς, έμεινα στον πάγκο. Όταν τελείωσε, ο προπονητής μου είπε: “Δεν μπόρεσα να κάνω κάτι, ήταν από… πάνω”.
Έξω από τα γήπεδα δεν συμβαίνει κάτι. Στα γήπεδα υπάρχουν φανατικοί, αλλά όχι τόσοι. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι έλεγχοι ασφαλείας λάμπουν δια της απουσίας τους. Μπορείς να μπεις με μαχαίρι, γιατί δεν υπάρχει έλεγχος. Μου έχουν πετάξει ακόμη και κομμάτια πλακιδίου”.