Λίγες σκέψεις για τον ΠΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙΟΥ ΚΟΖΙΑΚΑ 1974
Υπάρχει ελπίδα ; Ακόμη μία ποδοσφαιρική σεζόν έφτασε στο τέλος της και μία ακόμη προσεχώς θα αρχίσει με την αγαπημένη μας ομάδα να είναι κυριολεκτικά απούσα από τα αθλητικά και ποδοσφαιρικά δρώμενα των Τρικάλων ! Η ομάδα μας με την πλούσια σε διακρίσεις και πολύχρονη ιστορική διαδρομή της στις διοργανώσεις της ΕΠΣΤ είναι ανενεργή και πλήρως απαξιωμένη ! Ομάδα ιδρυθείσα ανεπίσημα στα τέλη δεκαετίας του 1950 και επίσημα το 1974 όντας από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης είναι σε πλήρη εγκατάλειψη όπως και το πανέμορφο γήπεδο της – το πρώην στολίδι του χωριού – που κι αυτό μαραζώνει και θυμίζει πλέον “κρανίου τόπος” παρά ποδοσφαιρικό γήπεδο δυστυχώς !
Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται δεκατρία χρόνια από την μεγαλύτερη διάκριση της ιστορίας της από την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Α΄ ΕΠΣΤ και την άνοδο στην Δ΄ Εθνική από την ομάδα μας . Ένα γεγονός που μας έκανε περήφανους όλους και μας έκανε να αισθανόμαστε τόσα χρόνια ξεχωριστοί για την μοναδική εκείνη στιγμή . Η μεγάλη εκείνη ομάδα του παρελθόντος , η ομόνοια που υπήρξε μεταξύ όλων μας στο χωριό μας , καθώς και η αγάπη , το ενδιαφέρον και η πίστη για κάτι μεγάλο , έφερε ανεπανάληπτες επιτυχίες και χαρές και πρέπει να αποτελέσουν φωτεινό οδηγό για το μέλλον και σε μία πιθανή επανίδρυση , σε μία χρονική στιγμή που δυστυχώς η ομάδα μας είναι ανενεργή και βρίσκεται στην ανυποληψία του Τρικαλινού ποδοσφαίρου ! Η τελευταία προσπάθεια για την επιβίωση της με μία πιθανή συνένωση με γειτονικές ομάδες , δυστυχώς κι αυτή απέτυχε , εγχείρημα που όπως φάνηκε δεν στέφθηκε με επιτυχία για πολλούς λόγους και αιτίες που δεν είναι της στιγμής να αναλύσουμε και ούτε πρόκειτε να επανέλθουμε σε κάτι τέτοιο !
Είναι λυπηρό όμως σήμερα να απαξιώνουμε το χωριό και την ομάδα μας . Μία ομάδα που μας έδωσε διαχρονικά ουκ ολίγες συγκινήσεις για τις οποίες καμαρώνουμε έως σήμερα . Κι αυτό θα πρέπει να το αναλογισθεί ο καθένας στο χωριό μας και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων έναντι της ομάδας και της λαμπρής της ιστορίας . Δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι εντός και εκτός χωριού – παλιοί παράγοντες , αθλητές , φίλοι – που να μην αγαπούν και να μη θέλουν την αναγέννηση του σωματείου ! Συγχωριανοί και φίλοι της ομάδα μας , ας αφήσουμε στην άκρη αυτά που μας χωρίζουν σαν κοινωνία , σαν άτομα, σαν φιλοσοφία στο ποδόσφαιρο και ας προσπαθήσουμε ειλικρινά να βρούμε αυτά που μας ενώνουν . Γιατί αυτή η ιστορική ομάδα που έχει σκορπίσει στο παρελθόν ρίγη συγκίνησης , έχει δικαίωμα να επανέλθει στα ποδοσφαιρικά δρώμενα των Τρικάλων και πρέπει να τη βοηθήσουμε να ανακάμψει! Για να γίνει αυτό χρειάζεται απαραίτητα τη συμπαράσταση όλων μας . Η ομάδα του χωριού μας είναι υπόθεση όλων μας . Η ομάδα μας δεν είναι θέμα των λίγων είναι υπόθεση των πολλών . Οι καιροί είναι δύσκολοι αλλά όλοι μαζί μπορούμε ! Ας αποτελέσει αυτή η ανάρτηση αφορμή να σκεφτεί ο καθένας από εμάς τι πρέπει να πράξει . Για να μπορέσει η ομάδα μας να βγει απ΄ την αφάνεια και την ανυποληψία , για να μπορέσει πραγματικά να ανακάμψει οριστικά και αμετάκλητα. Για να μας χαρίσει και πάλι αλησμόνητες στιγμές χαράς και δόξας , πρέπει να γίνουν κινήσεις αναγέννησης οι οποίες εξαρτώνται αποκλειστικά από εμάς που αγαπήσαμε και αγαπάμε το χωριό και την ομάδα της καρδιάς μας !
Φιλικά Αργυρίου Γιάννης