Ο Κώστας Θάνος συνέδεσε τη μακρά πορεία του στο τοπικό μπάσκετ με τη δημιουργία των Ικάρων. Εκανε δηλώσεις για την αλλαγή σελίδας
Μιλώντας στη “Σεντρα” του Π Λόγου και στον καλό συνάδελφο Αρη Κόντα ο κ Θάνος ανέφερε…
«Είναι αλήθεια ότι χόρτασα και με το παραπάνω αθλητισμό και μπάσκετ. Ακόμη θυμάμαι τα πρώτα σκιρτήματα όσον αφορά το αθλητικό γίγνεσθαι, που με το καλημέρα άσκησε πάνω μου ξεχωριστή γοητεία.
Όλα αυτά στην ηλικία των 12 ετών. Ακολούθως τα πράγματα έγιναν πιο οργανωμένα, ενώ μέλημά του ήταν να ψάχνομαι και να ανανεώνω τις γνώσεις μου στο αντικείμενο.
Συμπλήρωσα λοιπόν αισίως 52 έτη στο συγκεκριμένο μετερίζι και όπως λέει και ο λαός «τα είδα όλα αυτό το διάστημα».
Είναι λογικό λοιπόν να επέρχεται ένας κορεσμός από ένα σημείο και μετά και θεωρώ πως ότι ήταν να δώσω το έδωσα.
Εκρινα λοιπόν πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να αποχωρήσω από τον χώρο με το κεφάλι ψηλά. Στα χρόνια της ενασχόλησής μου έδωσα ψυχή, σώμα, χρήμα και κέρδισα δόξα, αναγνώριση και ισχυρές φιλίες.
Εφτασα λοιπόν στο ταβάνι μου και είναι καιρός να αλλάξει χέρια η σκυτάλη για να συνεχιστεί με αξιώσεις το ταξίδι των Ικάρων.
Πέρα από τις απίστευτες εμφανίσεις της ομάδας κρατάω σε καρδιά και μυαλό το γεγονός ότι έβγαλα κορυφαίους παίκτες, που έφτασαν μέχρι και στις Εθνικές ομάδες.
Μάλιστα αρκετοί πρωταγωνιστές συνεχίζουν ακόμη και σήμερα σε υψηλό επίπεδο, κάτι που δείχνει ότι έχτισαν γερές βάσεις στους Ικάρους.
Για κάθε προπονητή αποτελεί παράσημο να μνημονεύεται η συμβολή του στην ανάδειξη παικτών».
Οσο για τους λόγους που επέλεξε την αλλαγή ρότας ο κ. Θάνος ήταν ξεκάθαρος: «Πέρα από τα όσα μνημόνευσα για την μακρά θητεία μου στα μπασκετικά δρώμενα είναι και η δύσκολη οικονομική συγκυρία της εποχής. Επί χρόνια έδωσα μαζί με τους συνεργάτες μου κάθε ικμάδα των δυνατοτήτων μου και φυσικά και πόρους για να μείνει στο προσκήνιο η ομάδα.
Κάποια στιγμή λοιπόν φτάνει το πλήρωμα του χρόνου που δεν μπορείς να αφοσιωθείς πια ολοκληρωτικά στην ομάδα που αγάπησες και όχι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι.
Από’ κει και πέρα υπάρχει και η προσωπική μου επιχείρηση στην οποία προσπαθώ να κάνω και σ’ αυτήν πρωταθλητισμό.Θεωρώ πως βαδίζω καλά και θέλω να αφοσιωθώ στο ευαίσθητο αυτό κομμάτι.
Πάνω απ’ όλα όμως είναι η οικογένεια η οποία αξίζει κάθε θυσία. Θέλω λοιπόν να βοηθήσω τα παιδιά στον μέγιστο βαθμό και να είμαι δίπλα τους στα πιο ευαίσθητα χρόνια, που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους.
Όλα αυτά τα στάθμισα και πήρα την απόφασή μου. Εννοείται πάντως ότι θα είμαι πάντα κοντά στην ομάδα της καρδιάς μου και όπου μπορώ θα βοηθάω. Αλλωστε μου το ζήτησε και η νέα τάξη πραγμάτων, οπότε το κλειστό δεν θα βγει τελείως από τις συνήθειές μου”